หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1102

เฉินผิงและกู่หลิงเอ๋อร์มาถึงจิงตูในเวลาไม่นาน

เมื่อได้ยินว่าเฉินผิงกลับมาที่เมือง จ้าวอู๋ฉีก็เชิญเขาไปที่กระทรวงยุติธรรมทันที

“คุณต้องระวังนะครับ คุณเฉิน” จ้าวอู๋ฉีพูดอย่างเคร่งขรึม “มือสังหารที่ส่งมาจากตระกูลวาตานาเบะได้ข้ามพรมแดนเข้ามาแล้ว เราไม่รู้ว่าพวกมันมีกันกี่คน ที่เรารู้ก็คือพวกมันกำลังตามล่าคุณ”

เฉินผิงประหลาดใจ "งั้นเหรอครับ? แต่ผมนึกว่าคุณชี่เป็นคนรับหน้าที่จัดการกันพวกมันไว้นอกชายแดนเสียอีก?”

จ้าวอู๋ฉีรับปากฉันว่าการที่คุณชี่เข้ามาจัดการด้วยตัวเองจะรับประกันได้ว่าพวกมือสังหารจะไม่เข้ามาถึงที่นี่ได้

จ้าวอู๋ฉีถอนหายใจ “ตระกูลวาตานาเบะนั้นฉลาดแกมโกง พวกเขาได้ส่งมือสังหารมามากกว่าหนึ่งระลอก แถมพวกเขายังกำลังป่าวประกาศความตั้งใจที่จะฆ่าคุณเพื่อดึงความสนใจของเราไปที่พวกเขา”

เขาพูดต่อ “เท่าที่ผมรู้ในตอนนี้คือมือสังหารได้เข้ามาในประเทศเราแล้ว แม้ว่าเราจะยังไม่รู้ว่าพวกมันซ่อนตัวอยู่ที่ไหน แต่ก็เห็นได้ชัดว่ามีคนในบางคนคอยช่วยเหลือให้พวกมันเข้ามาได้ ไม่อย่างนั้นมือสังหารพวกนี้คงไม่เข้ามาในเขตแดนเราได้ง่ายดาย”

เฉินผิงแปลกใจ “เป็นใครกันที่กล้าทำเรื่องขายชาติแบบนั้น?”

ไม่ว่าจะมีอำนาจมากเพียงใดก็ตาม ผลที่ตามมาของการทรยศชาตินั้นหนักหนาและเป็นที่รู้กันดี

จ้าวอู๋ฉีชำเลืองมองเฉินผิงก่อนจะส่ายหัวรัวๆ “ไม่รู้สิครับ แต่คนที่รับพวกมันเข้ามาต้องเป็นคนที่มีความแค้นกับคุณแน่ๆ ในเมื่อนักฆ่าพวกนี้มาเพื่อปลิดชีวิตคุณ คนที่ช่วยให้พวกมันเข้ามาก็ต้องอยากให้คุณตายเช่นกัน”

“อาจจะเป็นตระกูลหลง? หรือสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้? หรือไม่ก็ตระกูลอื่น?”

เฉินผิงสุดจะเดา เขาทำให้คนจำนวนไม่น้อยขุ่นเคืองจนจำกัดรายชื่อผู้ต้องสงสัยให้แคบลงไม่ได้

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงรายชื่อที่เพิ่มเข้ามาหลังจากที่ฉันเปิดเผยพลังมังกรระหว่างการฝึกซ้อม ตระกูลทรงอำนาจทั้งหมดคงต้องการแก่นมังกรหลังจากได้เห็นฉันใช้พลังของมันให้เห็น