“ผมไม่กล้าโกหกหรอกครับคุณหนิง!” พ่อบ้านจงอุทานพลางรีบส่ายหัว “ ถ้าคุณจับได้ว่าผมโกหกจริงก็ฆ่าผมได้เลย”
โอกาสที่จะได้พัฒนาฝีมืออย่างก้าวกระโดดล่อตาล่อใจหนิงจื้อ เนื่องจากกู่ไค่หยวนไม่เคยเล่าให้เขาฟัง เขาจึงไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน
ดูเหมือนว่ากู่ไค่หยวนยังคงกังขาในตัวฉันและไม่ได้บอกความลับทั้งหมดของเขาให้ฉันฟัง
"ก็ได้ ฉันจะเชื่อใจนายแค่ครั้งนี้เท่านั้น”
หนิงจื้อพยักหน้าและพาคนของเขาตามพ่อบ้านจงไปยังคฤหาสน์ตระกูลกู่
ทั้งสี่คนต้องตกตะลึงกับภาพที่เห็นเมื่อพวกเขามาถึงคฤหาสน์หลังจากนั้นไม่นาน
พื้นที่หลายพันเอเคอร์ของคฤหาสน์ที่ตระกูลกู่เคยภาคภูมิ บัดนี้กลายเป็นดินแดนรกร้างที่เกลื่อนไปด้วยเศษหินและหลุมบ่อ ไม่มีอาคารหลังใดที่ยังตั้งอยู่เลย
แต่ที่จุดเหนือสุดของพื้นที่นั้นมีหอคอยสูงตั้งตระหง่านอยู่ โครงสร้างที่ทรุดโทรมปลดปล่อยรัศมีที่เก่าแก่พอๆ กับกาลเวลาออกมา
"คุณกู่!”
พ่อบ้านจงมองเห็นกองขี้เถ้ารูปร่างคล้ายมนุษย์บนพื้น และเขาจำได้ทันทีว่าเป็นซากศพของกู่ไค่หยวน
เพราะรับใช้กู่ไค่หยวนมานานหลายปี เขาจึงจำเจ้านายได้ไม่ว่าร่างของเขาจะอยู่ในสภาพไหนก็ตาม
“ดูเหมือนว่าเราจะมาช้าเกินไป เฉินผิงฆ่าคุณกู่แล้วหนีไปแล้ว”
ขณะที่หนิงจื้อพูด สายตาของเขาก็กวาดไปทั่วหอคอยสะกดมาร
รัศมีเก่าแก่ของมันดึงดูดสายตาเขาทันทีที่มองไปยังหอคอย
“คุณต้องล้างแค้นให้คุณกู่นะครับ คุณหนิง!”
น้ำตาไหลอาบหน้าของพ่อบ้านจง เขาไม่คาดคิดว่าเรื่องจะลงเอยแบบนี้ในตอนที่เขาละทิ้งกู่ไค่หยวนเพื่อหนีเอาตัวรอด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...