หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1104

“ผมคิดว่าหากได้คุณช่วยก็คงจะดีไม่น้อยเลยครับ ประธานจู้

ถ้าหากกระทรวงยุติธรรมเกิดพบเข้าตอนที่ผมออกไปสืบตามลำพัง ผมก็รับประกันไม่ได้ได้ว่าตอนที่พวกมันโดนจับไปสอบสวน พวกมันจะไม่หักหลังคุณ...” มาซาโอะยิ้ม ทว่าน้ำเสียงกลับส่อนัยคุกคามอย่างเห็นได้ชัด

จู้จื่อซานสีหน้าเหยเกขึ้นมาทันที พลางขมวดคิ้ว “คุณกำลังขู่ผมงั้นเหรอ?”

“เปล่า เปล่านะครับ คุณเข้าใจผิดแล้วประธานจู้ ผมกำลังเตือนคุณด้วยความปรารถนาดีอยู่นะครับ...” มาซาโอะยังคงมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า

จู้จื่อซานจ้องมองเขาอย่างเย็นชาและเงียบงัน มันเล่นสกปรกกับฉันแล้ว!

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ค่อยๆ เอ่ยขึ้นมาว่า “ผมจะส่งคนไปสืบเอง ผมเชื่อว่าใช้เวลาแค่ไม่กี่วันก็น่าจะรู้ว่าเฉินผิงอยู่ที่ไหนแล้วล่ะ...”

“ขอบคุณครับประธานจู้!” มาซาโอะตอบ

“แต่ผมคงต้องเตือนคุณว่าพวกนักฆ่าที่คุณส่งมาไม่ต่างอะไรกับตัวตลกเลย พวกมันไม่มีทางที่จะฆ่าเฉินผิงได้หรอก” จู้จื่อซานเตือน

“คุณไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนั้นหรอกครับ พวกมันแต่ละคนอาจจะดูไม่แข็งแกร่ง แต่เมื่อไหร่ที่พวกมันรวมพลังกัน แม้แต่ปรมาจารย์ยุทธ์อย่างผู้อำนวยการกั๋วก็ยังไม่สามารถเอาชนะพวกมันได้เลย” มาซาโอะมีสีหน้ามั่นใจ

“อืม ได้ยินอย่างนั้นก็ดี” จู้จื่อซานผงกศีรษะ

เขารู้ว่าบางคนอาจจะไม่แข็งแกร่ง แต่คนเหล่านั้นมักจะรู้วิธีรวมพลังเข้ากับคนอื่นๆ เพื่อเพิ่มพลังของตนเองให้มากขึ้นได้

ในเมื่อตระกูลวาตานาเบะส่งนักฆ่าทั้งห้าคนนั้นมา ก็หมายความว่าพวกมันต้องมีอะไรพิเศษเป็นแน่

ถึงแม้ว่าหลงเซียวจะเป็นคนรุ่นหลังที่มีพรสวรรค์มากที่สุดในตระกูลของเขา แต่ความพ่ายแพ้ของเขากลับสร้างความอับอายให้แก่ตระกูลหลงและทำให้เขากลายเป็นตัวตลก

ตระกูลหลงมีตระกูลสาขากระจายตัวอยู่มากมายทั่วทั้งประเทศ

หลังจากหลงเซียวพ่ายแพ้แล้ว ตระกูลสาขาเป็นจำนวนมากได้ประกาศแยกตัวออกจากตระกูลหลงอย่างเป็นทางการ ซึ่งเป็นสาเหตุทำให้มูลค่าทางการตลาดของตระกูลหลงลดฮวบ