หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1123

ขณะที่เฉินผิงกับกั๋วเว่ยเป็นเพียงสองคนที่อยู่ที่นั่น กั๋วเว่ยจึงโจมตีอย่างไม่อ้อมค้อมเลย

“วิชามารของแกทำอะไรฉันไม่ได้แล้ว ถ้านี่เป็นไพ่ตายของแกล่ะก็ เตรียมตัวพบกับหายนะได้เลย” เฉินผิงบอกเขาอย่างเย็นชา

“เดี๋ยวก็รู้!”

กั๋วเว่ยโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ จากนั้นมือของเขาก็เคลื่อนไหวในอากาศอย่างว่องไว หมอกดำนั้นเริ่มจะหมุนวนรอบๆ อย่างรวดเร็วราวกับม้าฮ่อ

ไม่นานนัก หมอกดำนั้นกลายร่างเป็นสัตว์ดุร้าย และมันก็แยกเขี้ยวออกพร้อมกับร้องอย่างโหยหวน

ทันใดนั้นเอง หยดเลือดจากแก่นโลหิตก็ลอยออกมาจากตราอัญเชิญที่อยู่บนหน้าอกกั๋วเว่ย จากนั้นมันก็ลอยไปตรงกลางระหว่างดวงตาของสัตว์ร้ายและจมลงไปใต้ผิวหนังของมัน

“เฉินผิง แกประเมินการฝีกวิชามารของฉันต่ำไปเสียแล้ว ถ้าหากวิชามารมันอ่อนถึงขนาดนั้น แล้วฉันจะเสียเวลาไปฝึกมันทำไม?”

ขณะที่กั๋วเว่ยพูดอยู่ เขาก็ขยับนิ้ว สัตว์ร้ายตัวนั้นคำรามและพุ่งเข้าใส่เฉินผิงทันที

มันพุ่งเข้าหาเฉินผิงด้วยความเร็วที่เหนือการคาดเดา และในขณะนั้นเอง ดูเหมือนว่าเฉินผิงกำลังจะกลายเป็นเหยื่อของมัน

แต่กระนั้น เฉินผิงก็ปล่อยพลังมังกรออกมาอย่างนิ่งสงบและยิงหมัดออกไป

ทว่าหมัดของเขาทำอะไรไม่ได้เลย มันอ่อนกำลังไปมาก แต่กลับกัน เขาถูกดูดเข้าไปในร่างของสัตว์ร้ายราวกับว่ามันเป็นหลุมดำ

ร่างของเฉินผิงหายไปในความมืดมิด สัตว์ประหลาดร้องโหยหวนก่อนจะปล่อยแสงออกมา ทันใดนั้น เฉินผิงที่อยู่ท่ามกลางความมืด ก็เห็นแสงสว่างตรงหน้าเขา จากนั้นความร้อนก็แผดเผาร่างเขาทันที

มันร้อนมากกว่าพระอาทิตย์เป็นพันเท่า ความร้อนของมันแทบจะทำให้เฉินผิงละลาย

เมื่อกั๋วเว่ยเห็นเช่นนั้น เขาก็ยิ้มออกมา

“แกนี่มันช่างไร้ประสบการณ์”

แม้ว่าเฉินผิงจะแข็งแกร่งมาก แต่เขาก็ยังเด็ก และไม่มีประสบการณ์การสู้รบมากเพียงพอ

ดังนั้น เขาจึงไม่รู้เลยว่าหมอกดำของกั๋วเว่ยนั้นมีอานุภาพร้ายแรงขนาดไหน

กั๋วเว่ยหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาก่อนจะโทรหาจู้จื่อซาน

“เป็นไงบ้าง? ฆ่าเฉินผิงไปหรือยัง?” จู้จื่อซานถาม