หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1130

หลัวเสียงและคนของเขามาถึงที่คฤหาสน์ตระกูลกู่

ท่าทีของเขาเคร่งเครียดขณะเหลือบมองคฤหาสน์ที่ก่อสร้างใหม่หลังจากถูกทำลายไปแล้ว

ขณะที่เขากำลังจะนำคนเข้าไป ก็มียามสองคนปรี่ก็เข้ามาขวางทาง

“หยุดอยู่ตรงนั้นเลย พวกคุณเป็นใคร? เรากำลังก่อสร้างกันอยู่ คุณจะเข้าไปตามอำเภอใจไม่ได้นะ” ยามคนหนึ่งบอกกับหลัวเสียง

หลัวเสียงมองเขาอย่างเยือกเย็น ก่อนจะเตรียมกรงเล็บในมือและโจมตีเข้าที่หัวของยามโดยไม่ลังเลใจ

ยามไม่เหลือเวลาให้กรีดร้องเจ็บปวดด้วยซ้ำไป เขาล้มลงกับพื้นเพราะสมองระเบิดเป็นจุณ

หลัวเสียงไม่ใส่ใจพวกนั้น เขาก้าวเข้าไปในตัวคฤหาสน์ทันที

ทันใดนั้น พ่อบ้านจงก็เข้ามาพร้อมกับคนของเขา

หลังจากกู่ไค่หยวนตายไป เขาก็มอบความภักดีให้กับหนิงจื้อแทนและกลายมาเป็นคนของตระกูลหนิง

พ่อบ้านจงเร่งฝือเท้าและหน้าก็บูดบึ้งเมื่อได้เห็นหลัวเสียง

หลัวเสียงตกใจที่ได้เห็นพ่อบ้านจงที่นี่ “ลุงจง กู่ไค่หยวนเจ้านายของลุงอยู่ที่ไหนล่ะ?”

“คุณหลัวเสียง แปลกใจจริงๆ ที่ได้เจอคุณในซีฉวนซื่อนะครับ!” พ่อบ้านจงตอบ ใบหน้าเจือไปด้วยอาการตื่นตระหนก

“เลิกพล่ามเถอะ กู่ไค่หยวนอยู่ไหน?” หลัวเสียงถาม

พ่อบ้านจงตัวสั่นเทาเมื่อเห็นยามนอนตายอยู่ที่พื้น “เขาถูกฆ่าตายแล้วครับคุณหลัวเสียง คฤหาสน์นี้เป็นของผู้อื่นไปแล้ว” เขาตอบ

“ฆ่าตายเหรอ?” หลัวเสียงขมวดคิ้ว “ใครฆ่าเขาล่ะ?”

“เฉินผิงครับ!” พ่อบ้านจงตอบอย่างตรงไปตรงมา

เขาไม่กล้าโกหกหลัวเสียง

หลัวเสียงอึ้งไปเมื่อได้ยินชื่อเฉินผิงเป็นครั้งที่สองของวันนี้