หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1165

หลังจากสังหารปาถูแล้ว เฉินผิงก็กลับมาที่เกาะกะโหลก

เกาะที่แห้งแล้งเช่นนี้ มันช่างเหมาะแก่การฝึกบำเพ็ญฌานของเขาเป็นอย่างยิ่ง

อีกทางด้านหนึ่ง ณ เมืองใต้ เรือสำราญลำหนึ่งเข้าจอดเทียบท่า พร้อมด้วยลูกเรือมากกว่าสิบคนที่อยู่ด้านใน

จินฝูเซิ่งรู้สึกแปลกใจที่เห็นเรือลำนั้น

ก่อนที่เรือจะแล่นออกไป เฉินผิงบอกกับเขาว่าจะใช้เวลาลอยอยู่ในทะเลสักระยะหนึ่ง เพื่อที่เขาจะได้ฝึกบำเพ็ญฌานอย่างสงบ

ต้องมีอะไรผิดปกติอย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้นเรือสำราญคงไม่กลับมาเร็วเช่นนี้

จินฝูเซิ่งได้รู้เรื่องราวทั้งหมด หลังจากที่พวกเขาเรียกลูกเรือทั้งหมดมารวมตัวกัน

เมื่อจินฝูเซิ่งได้รู้ความสามารถของเฉินผิง เขาจึงไม่รู้สึกกังวลแม้แต่น้อย

เขาจ่ายเงินให้ลูกเรืออย่างงามและสั่งว่า “จงเอาเงินนี้ไปเที่ยวพักผ่อนนะ แสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น แม้ว่าคนอื่นจะถามพวกแกเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็ตาม จำไว้ว่าอย่าเปิดเผยตำแหน่งของคุณเฉินเป็นอันขาด มิฉะนั้น พวกแกจะไม่มีวันได้กลับมาที่เมืองใต้อย่างแน่นอน”

“ไม่ต้องห่วงครับคุณจิน พวกเราเข้าใจแล้วครับ” เหล่าลูกเรือรับปากและจากไปพร้อมกับเงินค่าจ้าง

เวลาผ่านล่วงเลยไป เพียงแค่ชั่วพริบตาก็ผ่านไปครึ่งเดือนแล้ว

การพูดคุยเกี่ยวกับเฉินผิงในสภายุทธจักรนั้นลดความร้อนแรงลงไม่เหมือนก่อน

อย่างไรก็ตาม ยังมีกองกำลังบางส่วนพยายามสืบหาที่อยู่ของเฉินผิงอย่างลับๆ

ความแข็งแกร่งของเฉินผิงค่อยเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในช่วงไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านไป

ในตอนนี้เขาได้บรรลุถึงขั้นปรมาจารย์ยุทธ์ระดับที่แปดแล้ว

หากเขามีเวลามากกว่านี้ เขาจะต้องก้าวผ่านขั้นปรมาจารย์ยุทธ์และไปถึงระดับเจ้ายุทธ์ขั้นสอง

อันที่จริงเขาสามารถเป็นถึงปรมาจารย์ยุทธ์ที่แท้จริงก่อนปีใหม่ และบรรลุเข้าสู้ขั้นวิญญาณใหม่ของโลกแห่งการฝึกตนเป็นเซียน

เมื่อถึงตอนนั้น เฉินผิงอาจกลายเป็นอมตะ

ตราบใดที่เขายังอยู่ในขั้นวิญญาณใหม่ ร่างกายของเขาสามารถฟื้นฟูตัวเองอย่างช้าๆ ไม่ว่าจะได้รับบาดเจ็บแค่ไหนก็ตาม