หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1167

ในฐานะหัวหน้าทีมฝ่ายบังคับใช้กฎหมาย สิงจวินต้องทำงานหนักเป็นพิเศษ ดังนั้นเขาจึงมีงานล้นมือ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเฉินผิงได้ทำการสังหารกั๋วเว่ย ด้วยเหตุนี้จึงทำให้หลายคนไม่พอใจทีมบังคับใช้กฎหมาย

มันเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ เมื่อกั๋วเว่ยนั้นเป็นถึงผู้อำนวยการของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ ทุกๆ คนต่างหัวเสียเพราะฝ่ายบังคับใช้กฎหมายยังคงนิ่งเฉย แม้ว่าเฉินผิงได้สังหารบุคคลสำคัญเช่นนี้อย่างเปิดเผยก็ตาม

น่าเสียดายที่ คนที่มีอำนาจอย่างคุณชี่ได้ออกคำสั่งไปแล้ว และสิงจวินก็ไม่อาจจะขัดขืนได้

“คุณไม่เข้าใจ ที่ผมปกป้องเฉินผิงนั่นก็เพราะว่า ผมต้องการให้เขาสร้างความวุ่นวายไปทั่วยุทธภพในจิงตู เมื่อนั้นบุคคลทรงพลังที่ซ่อนตัวอยู่จะเปิดเผยตัวออกมา การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของสำนักอสูรฟ้า อีกทั้งการกระทำที่เปิดเผยของพวกเขา... นั่นได้พิสูจน์แล้วว่าภัยคุกคามที่ซ่อนอยู่นั้นมีอยู่จริง” ชายผู้นั้นตอบอย่างสงบขณะที่เขาหรี่ตาลงจมไปในห้วงความคิด

ทั้งจ้าวอู๋ฉีและสิงจวินไม่อาจเข้าใจว่าสิ่งที่คุณชี่พูดนั้นหมายถึงอะไร

“หัวหน้าสิง รวบรวมคนของคุณแล้วไปสืบหามาว่าตอนนี้สำนักอสูรฟ้าตั้งอยู่ที่ไหน ส่งพวกเขาไปจับกุมพวกอันธพาลเหล่านั้นซะ พวกเขาอุกอาจเกินไปแล้ว เห็นได้ชัดเลยว่าพวกเขากำลังเยาะเย้ยพวกเรา” คุณชี่กล่าว

“เข้าใจแล้วครับ” สิงจวินตอบรับก่อนจะออกไป

ณ เกาะกะโหลก

การฝึกของเฉินผิงต้องชะงักลง เมื่อจู่ๆ ก็มีใครบางคนเข้ามาขัดจังหวะการบำเพ็ญฌานของเขา

เฉินผิงขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อได้เห็นหน้าผู้บุกรุก

“จินฝูเซิ่ง คุณมาทำอะไรที่นี่ครับ?” เฉินผิงถาม

“คุณเฉิน ได้โปรดช่วยพวกเราด้วยครับ กรุณาช่วยครอบครัวของผมด้วย” จินฝูเซิ่งคุกเข่าลงทันทีพร้อมเอ่ยขอร้อง

เฉินผิงโบกมือของเขาเบาๆ ก่อนจะช่วยพยุงเขาให้ลุกขึ้นและพูดขึ้นว่า “ใจเย็นๆ ก่อนครับ บอกผมทีว่าเกิดอะไรขึ้น”

จินฝูเซิ่งเล่าเรื่องทุกอย่างให้เฉินผิงฟัง รวมถึงคำขู่ของจ้างชิง

ชื่อของสำนักอสูรฟ้าและจ้างชิงไม่คุ้นหูสำหรับเฉินผิงนัก เพราะเขาไม่ได้มีส่วนร่วมในยุทธภพก่อนที่สำนักอสูรฟ้าจะหายตัวไป

“คนพวกนั้นช่างไร้ความปรานี คุณเฉิน คุณเป็นคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยเหลือครอบครัวของผมได้”

จินฝูเซิ่งฝากความหวังทุกอย่างเอาไว้ที่เฉินผิง

“ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายตระกูลของคุณอย่างแน่นอน ผมจะรีบไปที่บ้านของคุณตอนนี้เลย”

สมาชิกคนอื่นๆ ของทีมบังคับใช้กฎหมายก็ต่างเดือดดาลเช่นกัน

“สิงจวิน นี่มันก็นานมากแล้วนะ แต่ทำไมคุณถึงไม่แข็งแกร่งขึ้นเลย แกสร้างบาดแผลนี้ไว้ให้กับฉันมาหลายปี ครั้งนี้ช่างเป็นโอกาสดีเหลือเกินที่ฉันจะได้แก้แค้น”

เมื่อจ้างชิงพูดจบ พลังออร่าในตัวของเขาก็พวยพุ่งออกมาทันที เขาเหวี่ยงหมัดเข้าใส่สิงจวิน

เมื่ออีกฝ่ายตระหนักได้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาขมวดคิ้วของเขาและหยิบแหวนเงินขึ้นมา

แหวนเงินนี้มีรังสีพลังและเปล่งแสงออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

สมาชิกคนอื่นๆ ในทีมบังคับใช้กฎหมายได้ใช้เชือกสีทองที่พวกเขาครอบครองอยู่

เชือกเหล่านั้นหมุนวนและพันกันในอากาศ ก่อนจะกลายเป็นตาข่ายลอยอยู่เหนือจ้างชิง

ใครก็ตามที่ถูกจับโดยตาข่ายนั่น ไม่ว่าพลังของผู้ฝึกฝนวิชามารจะแข็งแกร่งเพียงใด ก็ไม่อาจหนีรอดไปได้