หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1216

สายตาสับสนของต่งลี่ฉวินมองก่วนเจียที่ลงมาจากรถ

"เกิดอะไรขึ้น? ฉันบอกให้แกออกไปแล้วไม่ใช่เหรอ?” ต่งลี่ฉวินคำราม

ก่วนเจียไม่สนใจต่งลี่ฉวิน เขากล่าวกับหนิงจื้อด้วยน้ำเสียงยำเกรง “คุณหนิง คุณนายต่งและลูกชายของเธออยู่ในรถครับ”

ต่งลี่ฉวินรู้ได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อเขาเห็นว่าก่วนเจียนอบน้อมต่อหนิงจื้อมากเพียงใด “แกกล้าดียังไงถึงหักหลังฉัน?”

ต่งลี่ฉวินโกรธมากจนเขาอยากจะตบหน้าก่วนเจีย

หนิงจื้อยิ้มพลางพูดขู่ “คุณต่ง ใจเย็นๆ ครับ ภรรยาและลูกชายของคุณอยู่ในรถ ถ้าคุณต่อสู้ขัดขืนผมก็ไม่อาจรับประกันความปลอดภัยของพวกเขาได้”

ต่งลี่ฉวินรีบยั้งมือและจ้องไปที่ก่วนเจียอย่างโกรธเกรี้ยว “ทำไม? ทำไมแกถึงหักหลังฉัน?”

ต่งลี่ฉวินไม่รู้ว่าทำไมก่วนเจียถึงทรยศเขา เพราะก่วนเจียรับใช้เขามานานกว่าสิบปีแล้ว

“คุณท่านครับ ตระกูลต่งน่ะไม่อาจเทียบกับตระกูลหนิงได้เลย ถ้าสู้ต่อไปก็มีแต่ตาย ทำไมคุณถึงไม่ยอมก้มหัวให้ตระกูลหนิง? รับใช้พวกเขาย่อมดีกว่าความตายไม่ใช่หรือครับ?” ก่วนเจียพูดอย่างไร้ยางอาย

ต่งลี่ฉวินโกรธมาก แต่เขาก็นิ่งเงียบ

เพราะภรรยาและลูกชายของเขาอยู่ในกำมือของหนิงจื้อ เขาจึงไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม

"คุณต่ง ที่คุณต้องทำตอนนี้ก็แค่พยักหน้า ทันทีที่คุณสัญญาว่าจะยอมจำนนต่อตระกูลหนิง ผมรับประกันได้ว่าภรรยาและลูกชายของคุณจะปลอดภัย” หนิงจื้อมองไปยังต่งลี่ฉวินด้วยสายตาเย้ยหยัน เพราะเขารู้ว่าต่งลี่ฉวินจะต้องทำตามที่เขาบอก เขาจะยอมฉันทุกอย่างเป็นแน่

ต่งลี่ฉวินเหลือบมองภรรยาและลูกชายของเขาในรถ ก่อนที่จะถอนหายใจแล้วพยักหน้าอย่างหมดหนทาง “แกแข็งแกร่งกว่าพ่อของแกจริงๆ ฉันจะยอมฟังคำสั่งของตระกูลหนิง แต่แกต้องสัญญากับฉันว่าจะปกป้องตระกูลของฉันให้พ้นจากอันตราย”

“ไม่ต้องกังวลครับคุณต่ง เรื่องนั้นผมสัญญา จากนี้ไปเราจะได้เป็นตระกูลเดียวกันแล้ว ทำไมผมต้องทำร้ายพวกเขาด้วยล่ะ? แต่คุณคงรู้ดีว่าต่งเจียห่าวนั้นเจ้าอารมณ์ เพื่อไม่ให้เขาสร้างปัญหาตอนที่ตื่นขึ้น ผมจะขังเขาไว้สักพัก เพื่อแสดงความจริงใจของผม ผมจะปล่อยตัวภรรยาของคุณให้ก่อน” หนิงจื้อโบกมือ จากนั้นคนของเขาก็ไปลากตัวภรรยาของต่งลี่ฉวินลงมาจากรถในทันที

"ปล่อยฉันนะ! ปล่อยฉัน!" ภรรยาของต่งลี่ฉวินกรีดร้อง

"ปล่อยเธอไป!" หนิงจื้อสั่ง

ตระกูลหนิงอีกแล้ว? ตระกูลหนิงในช่วงนี้ถูกจับตามองมากเป็นพิเศษ!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร