"นั่นใครน่ะ?" เสียงเยือกเย็นดังมาจากภายใน
“นี่ฉันเอง เสี่ยวหมิน!” หญิงสาวร้องออกมา
"เธอมาทำอะไรที่นี่? ฉันไม่ได้บอกเธอเหรอว่าต้องยืนเฝ้าทางเข้าเพื่อเป็นการลงโทษ?” ผู้หญิงด้านในตำหนิอย่างโกรธจัด
“จี้หรูเสว่ มาดูสิว่าใครมา ฉันว่าพี่จะต้องดีใจที่ได้เจอคนๆ นี้แน่!” เสี่ยวหมินตอบอย่างตื่นเต้น
“จะใช้ไม้ไหนฉันก็ไม่เชื่อเธอหรอก สามวัน เธอจะต้องยืนเฝ้าที่นั่นเป็นเวลาสามวัน”
“ไม่เอาน่าจี้หรูเสว่ แล้วพี่จะขอบคุณฉันที่พาคนๆ นี้มาที่นี่” เสี่ยวหมินวิงวอน
"ก็ได้!"
เมื่อพี่สาวอนุญาตแล้ว เสี่ยวหมินก็ผลักประตูให้เปิดออกแล้วเข้าไปข้างในพร้อมกับเฉินผิง
เมื่อเขาเข้าไป เฉินผิงก็เห็นผู้หญิงในชุดแดงอยู่ด้านหลังโต๊ะ รูปร่างหน้าตาเธองดงามและผิวของเธอขาวใส แต่สีหน้าที่เย็นชาของเธอบ่งบอกว่าเธอเป็นกังวลและกำลังเศร้าโศก
ผู้หญิงคนนั้นตัวแข็งทื่อเมื่อเธอเห็นเฉินผิง
“เฉินผิง นี่คือพี่สาวของฉัน เธอชื่อจี้หรูเสว่ คุณจะเรียกเธอว่าหรูเสว่ก็ได้ เธอเป็นผู้นำของตำหนักบงกชชาดพวกเราเรียกเธอว่าคุณหญิงจี้ ” เสี่ยวหมินแนะนำตัวพี่สาว
“คุณหญิงจี้” เฉินผิงทักทายอย่างมีมารยาท “ผมแค่เดินไปมาเรื่อยเปื่อยและบังเอิญมาเจอเข้ากับตำหนักบงกชชาด ผมหวังว่าคุณจะไม่ว่าอะไร”
จี้หรูเสว่ยังคงไม่หายอึ้ง ดวงตาของเธอจับจ้องไปที่เฉินผิง
“จี้หรูเสว่! เฉินผิงกำลังพูดกับพี่อยู่นะ!”
ยังไม่ทันที่เสี่ยวหมินจะเรียกชื่อเธออีกครั้ง จี้หรูเสว่ก็คืนสติได้ในที่สุด
“สวัสดีค่ะ คุณเฉิน ดีใจที่ได้พบคุณ นั่งลงก่อนสิ” จี้หรูเสว่พูดพร้อมกับลุกขึ้นจากที่นั่ง
เมื่อเฉินผิงนั่งลงแล้ว เธอก็สั่งให้คนรับใช้นำเครื่องดื่มมาให้
“เสี่ยวหมิน เธอควรไปทำหน้าที่ได้แล้ว” จี้หรูเสว่เตือนน้องสาวของเธอเมื่อคนรับใช้รินน้ำชาให้แล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...