หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1283

มาในวันนี้ เขาไม่สามารถทำร้ายเฉินผิงได้เลย อันที่จริง เขาเจาะร่างเกราะทองคำของเฉินผิงไม่ได้ด้วยซ้ำไป

“คุณทำลายเวทย์คุ้มกันของผมยังไม่ได้เลยด้วยซ้ำ แล้วคุณคิดจะฆ่าผมได้ยังไง?” เฉินผิงเย้ยหยันด้วยน้ำเสียงเย็นชา

หนิงต้าไห่กัดฟันและกรีดร้องออกมา ทำให้เกิดกลุ่มหมอกเลือดจับตัวกันในอากาศ ก่อนที่หมอกเหล่านั้นจะมารวมตัวกันตรงฝ่ามือของหนิงต้าไห่อย่างรวดเร็ว

ฝ่ามือของหนิงต้าไห่เป็นสีแดงเลือดราวกับเขาเพิ่งจุ่มมือลงไปในบ่อเลือดมาอย่างไรอย่างนั้น

และนั่นก็คือหัตถ์โลหิตซึ่งเป็นทักษะไม้ตายของหนิงต้าไห่นั่นเอง

จากนั้นหนิงต้าไห่ก็กระโจนขึ้นไปในอากาศและพุ่งเข้าหาเฉินผิงอย่างรวดเร็ว

เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินผิงก็เปิดใช้พลังมังกรทันที และฝ่ามือของเขาก็เริ่มส่องแสงออกมา

ไม่ว่าอย่างไร หนิงต้าไห่นั้นก็เป็นเจ้ายุทธ์ระดับตำนาน ส่วนเฉินผิงนั้นเพิ่งจะบรรลุขั้นเจ้ายุทธ์มาหมาดๆ เขาจึงไม่กล้าประเมินความสามารถของหนิงต้าไห่ต่ำเกินไป

“หมัดเซิ่งกวง!” เฉินผิงตะโกนออกมา ก่อนที่ลำแสงจะพุ่งออกมาจากฝ่ามือเขา

แสงนั้นจ้ามากจนเทียบได้กับความสว่างของดวงอาทิตย์

ตูม!

เมื่อมากระแทกกัน หนิงต้าไห่ก็เซถอยหลังไปสองสามก้าว

ในทางกลับกัน เฉินผิงนั้นยังคงยืนอยู่นิ่งๆ ร่างของเขาไม่สั่นไหวเลยแม้แต่น้อย

เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว ช่องว่างของพลังระหว่างทั้งสองคนก็ถูกเปิดเผยออกมา

ฝูงชนต่างจ้องมองเฉินผิงด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

“โอ้โห! เฉินผิงนี่น่ากลัวจริงๆ!”

“เขายังหนุ่มอยู่เลย แต่ก็ยังได้เปรียบเมื่อสู้กับเจ้ายุทธ์ระดับตำนานอย่างนี้! ฉันล่ะไม่อยากจะเชื่อ!”

“พรสวรรค์! เฉินผิงเขามีพรสวรรค์อย่างแท้จริง!”

ฝูงชนส่งเสียงออกความคิดเห็นของตนเอง ไม่มีใครคิดว่าเฉินผิงจะมีอำนาจเหนือกว่าหนิงต้าไห่อย่างสิ้นเชิง

ในตอนแรก พวกเขาคิดว่าเฉินผิงกับหนิงต้าไห่นั้นมีพลังสูสีกัน และพวกเขาก็จะได้ดูการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในศตวรรษ

ท่าทีของหนิงต้าไห่เคร่งเครียดขึ้นมาทันที ดูจากการโจมตีเมื่อครู่ ฉันสัมผัสได้เลยว่าเขามีความสามารถมากขึ้นแค่ไหน พลังของเขาเพิ่มพูนมากขึ้นเป็นสิบเท่าจากเดิม!

ใกล้ๆ ที่แห่งนั้น สีหน้าของหนิงจื้อก็เศร้าหมองเช่นกันเมื่อเขาเห็นว่าหนิงต้าไห่ถูกสวนกลับโดยการโจมตีของเฉินผิง เมื่อไรฉันจะแข็งแกร่งได้เหมือนเฉินผิงนะ?

ทันใดนั้น เสียงแหบพร่าก็ดังขึ้นมาในใจของหนิงจื้อ เด็กคนนี้มีพรสวรรค์ แต่ไม่ต้องห่วง ฉันจะทำให้คุณมีพรสวรรค์ด้วยเหมือนกัน!