หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 130

หลังจากที่รู้ตัวตนของผู้ชายคนนั้นแล้ว เฉินผิงกลับไม่กลัวเลยแม้แต่น้อย สำหรับอู๋อีฟานแล้ว เฉินผิงจะต้องมีเบื้องหลังแน่นอน ไม่งั้นก็จะไม่นิ่งเงียบขนาดนี้!

“พวกเราทำงานด้วยกัน เป็นเพื่อนบ้านกันตั้งแต่อายุสิบกว่าปี ไม่มีเบื้องหลังอะไรนะ…”

หวังหันหันขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูด!

“เป็นไปไม่ได้ ไม่มีเบื้องหลัง ทำไมถึงไม่กลัวเลย”

อู๋อีฟานไม่เชื่อ ถ้าเป็นคนธรรมดาทั่วไป ได้ยินตัวตนของผู้ชายคนนั้น ก็ตกใจกลัวไปนานแล้ว!

“ไม่มีเบื้องหลังอะไรจริงๆ พี่เฉินผิงเขาแค่เคยติดคุก เพิ่งจะออกมา…”

สำหรับหวังหันหันแล้ว ประสบการณ์ที่เฉินผิงเคยติดคุก ก็คงจะถือว่าเป็นเบื้องหลังได้ ยังไงคนที่เคยติดคุก คนธรรมดาทั่วไปเห็นก็จะกลัวอยู่บ้าง!

“ไม่น่าหล่ะ ที่แท้ก็เคยอยู่ข้างในมาก่อน ดูแล้วก็คงจะรู้จักคนอยู่บ้าง แต่พี่เฝยคนนี้ไม่ได้เป็นเพียงอันธพาลที่คลุมถนนเส้นนี้หรอกนะ เขาเป็นคนขององค์กรมังกรแดงเชียวนะ ดังนั้นฉันว่านายพาหันหันไปจะดีกว่า…”

อู๋อีฟานพูดโน้มน้าวเฉินผิง!

“องค์กรมังกรแดง?” พอเฉินผิงได้ยินแบบนั้น ก็รู้สึกสนุกขึ้นมา ทำไมวันนี้เขาถึงเจอคนขององค์กรมังกรแดงบ่อยจังนะ!

“ทำไม นายกลัวแล้วเหรอ องค์กรมังกรแดงเป็นองค์กรที่ใหญ่ที่สุดของหงเฉินเลยนะ พวกสำนักศาสนาสำนักนักคิดที่นายรู้จัก ช่วยอะไรนายไม่ได้หรอกนะ ตอนนี้นายรีบพาหันหันไปเถอะ เดี๋ยวฉันดูว่าจะพูดโน้มน้าวพี่เฝยได้ไหม อย่างมากคืนนี้ก็แค่ไม่เอาเงินแล้ว…”

อู๋อีฟานคิดว่าขอร้องผู้ชายรูปร่างอ้วนท้วมคนนั้นเอง!

“กลัว?” เฉินผิงหัวเราะขึ้นมา “คนขององค์กรมังกรแดงต่างหากที่ต้องกลัวฉัน พวกเขาเห็นฉันก็จะหันหลังวิ่งไปแน่นอน!”

“กลัวนาย?” อู๋อีฟานมองเฉินผิงอย่างละเอียด จากนั้นพูดอย่างไม่พอใจนัก “ฉันไม่ได้ล้อเล่นกับนายนะ นายอยากจะตอแหล นายก็ตอแหลไปเองแล้วกัน จะมาลำบากหันหันไม่ได้!”