“เขาไม่ใช่ผู้ฝึกวิชามาร” คุณชี่ปัดตกข้อกังขาของจู้จื่อซานไปในทันที
“แล้วเฉินผิงจะพิสูจน์ได้ยังไงล่ะครับคุณชี่ว่าเขาไม่ใช่ผู้ฝึกวิชามาร?” จู้จื่อซานถามออกไปหลังจากข่มใจตัวเองลงแล้ว
“เพราะมันไม่มีวิญญาณชั่วร้ายตนใดที่จะเล็ดลอดสายตาของผมไปได้”
พูดจบคุณชี่ก็โบกมือของเขา
แสงสีขาวนวลดูอ่อนโยนเข้าห่อหุ้มเฉินผิงในทันที เขารู้สึกสบายตัวอย่างมากราวกับว่ากำลังแช่อยู่ในบ่อน้ำพุร้อน
แสงสีขาวนวลนั้นล้อมรอบและหมุนวนอย่างต่อเนื่องรอบๆ ตัวเขาแล้วค่อยๆ กระจายและจางหายไป
ทุกคนต่างอุทานออกมาเป็นเสียงเดียวกัน เมื่อได้เห็นชัดแล้วว่าเฉินผิงไม่ได้ถูกวิญญาณร้ายเข้าสิง
ตรงกันข้ามจู้จื่อซานถึงกับทรุดตัวลงบนเก้าอี้ของตน
เป็นที่ประจักษ์ว่าเฉินผิงนั้นไม่ได้ถูกวิญญาณร้ายเข้าสิงแต่อย่างใด คุณชี่ได้พิสูจน์ให้เราทุกคนเห็นแล้ว ถ้ามีวิญญาณร้ายจริงมันก็ต้องปรากฎตัวขึ้นภายใต้แสงอันอ่อนโยนนั้นอย่างหนีไม่พ้น ถ้าอย่างนั้นแล้ว ความแข็งแกร่งของเฉินผิงก้าวหน้ามาอย่างรวดเร็วแบบนี้ได้อย่างไรกันเล่า?
จู้จื่อซานนั้นไม่อาจจะเข้าใจเรื่องนี้ได้เลย แต่หลงจิ้งกั๋วที่นั่งอยู่ข้างๆ เขานั้น กลับจ้องมองเฉินผิงอย่างสนใจ
ร่างกายและทักษะที่เฉินผิงบำเพ็ญเพียรมานั้นช่างเป็นอะไรที่ฉันปรารถนาจริงๆ
“เอาล่ะ จบการประชุมเท่านี้ แล้วก็ช่วยกันจับตาดูให้ดีหากพบเห็นชายชุดดำให้รายงานทันที”
ทันทีที่คุณชี่โบกมือ การประชุมครั้งใหญ่ในประวัติศาสตร์นี้ก็จบลงอย่างรวดเร็ว
เหล่าผู้นำจากสำนักต่างๆ ล้วนตกตะลึง
พวกเขาล้วนแปลกใจ ว่าทำไมคุณชี่จึงต้องเสียค่าใช้จ่ายมากมาย ในการเชิญให้พวกเขาทั้งหมดมารวมตัวกันที่นี่ ถ้าหากเขาต้องการที่แจ้งเรื่องเกี่ยวกับชายในชุดดำเพียงเท่านี้ เขาแค่ส่งหนังสือแจ้งไปก็ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...