“อ๋อ รู้สิ รู้สิ ก็ต้องเป็นผู้จัดการของเราที่ออกหน้าไปตามกลับมา!”
อยู่ๆ ซุนเสี่ยวเหมิงก็รู้สึกตัวกลับมา จึงรีบพูด!
เรื่องดีๆ แบบนี้ ก็ต้องยกให้ชุยจื้อหย่วนอยู่แล้วสิ ไม่แน่ว่าในครั้งนี้ ชุยจื้อหย่วนจะถูกเลื่อนขั้นให้เป็นผู้จัดการของแผนกจัดซื้อ!
“ผู้จัดการชุยนี่เก่งจริงๆ!” เสี่ยวซุนยิ้มเล็กน้อย “ไม่คุยกับพวกคุณแล้ว ฉันต้องไปตรวจสอบบัญชีกับผู้จัดการชุย!”
พอเสี่ยวซุนเดินเข้าห้องทำงานของชุยจื้อหย่วนไป คนของแผนกการขายก็แตกตื่นขึ้นมาทันที!
“แม่เจ้า ใครมันเจ๋งขนาดนี้เนี่ย ตามบัญชีทั้งหมดกลับมาได้”
“เจ๋งสุดๆ มีหลายบัญชีที่เป็นของหลายปีก่อนแล้ว ตามกลับมาได้ยากมากเลยนะ!”
“จะเป็นเฉินผิงไหมนะ เห็นว่าวันนี้เขามั่นใจขนาดนั้น เหมือนจะรู้ว่าหนี้ที่ติดค้างจะถูกตามกลับมาได้งั้นแหละ!”
“ก็พูดไป สภาพของเขาเนี่ยนะจะตามบัญชีพวกนี้กลับมาได้ ไม่ได้ยินเหรอว่าบริษัทต่างคืนกลับมาเอง จะไปเกี่ยวอะไรกับเขา!”
“จะว่าไป เฉินผิงมันก็โชคดีจริงๆ นะ ดูท่าทางแล้ววันนี้คงไม่ถูกไล่ออกแล้ว!”
คนของแผนกการขายล้อมไว้ด้วยกันแล้วต่างแสดงความเห็น!
“พี่เฉินผิง ดีจังเลย พวกเราไม่ถูกไล่ออกแล้ว”
หวังหันหันพูดกับเฉินผิงด้วยความตื่นเต้น
“ฉันบอกกับเธอตั้งนานแล้วว่าไม่ต้องร้อนรน!” เฉินผิงยิ้มเล็กน้อย!
“พี่รู้ได้ยังไงว่าวันนี้จะตามหนี้ที่ติดค้างไว้กลับมาได้” หวังหันหันมองเฉินผิงแล้วถามด้วยความรู้สึกแปลกๆ
“ความลับ!” เฉินผิงยิ้ม ไม่ได้บอกหวังหันหัน!
บางเรื่องเขายังไม่อยากให้หวังหันหันรู้ แต่สักวันเขาจะบอกความจริงกับหวังหันหันแน่นอนไม่ช้าก็เร็ว!
ในขณะที่คนของแผนกการขายกำลังพูดคุยกันอยู่นั้น ชุยจื้อหย่วนกับเสี่ยวซุนแผนกการเงินก็เดินออกมา เห็นชุยจื้อหย่วนออกมา ทุกคนก็ไม่พูดคุยกันต่ออีก!
ชุยจื้อหย่วนมองไปทางเฉินผิงอย่างเยือกเย็น จากนั้นก็จากไป!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...