แต่แล้วผู้อาวุโสของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ก็ต้องผงะ เมื่อเห็นชุดเกราะที่ห่อหุ้มตัวจู้จื่อซาน
เขาไม่เคยคิดเลยว่าประธานของพวกเขาจะเป็นผู้ใช้วิชามาร
เขาสัมผัสได้ถึงพลังด้านลบของชุดเกราะแม้จะยืนอยู่ห่างๆ
ดวงตาของผู้อาวุโสเบิกกว้างพลางอ้าปากค้าง จากนั้นเขาก็หันหลังและวิ่งหนีไป
แม้ว่าจู้จื่อซานจะเป็นประธานสมาพันธ์ แต่เขาก็เป็นผู้ใช้วิชามารอยู่ดี และผู้อาวุโสไม่อาจยอมรับการฝึกวิชามารได้
“ฮึ!” จู้จื่อซานเย้ยหยันก่อนที่จะกระแทกฝ่ามือไปทางผู้อาวุโสที่กำลังหนี
เมฆดำพุ่งออกมาจากฝ่ามือของจู้จื่อซาน และแทงทะลุหลังของผู้อาวุโส
ก่อนที่ผู้อาวุโสจะร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เขาก็ตายไปแล้ว
“คนที่รู้ความลับของฉันจะต้องตาย”
เมื่อผู้อาวุโสตายไป จู้จื่อซานก็หรี่ตาลงและหันกลับมาหาเฉินผิง
“วันนี้ฉันจะให้ไอ้ขี้แพ้แห่งยุทธภพอย่างแกได้ลิ้มรสชาติของการถูกบดขยี้!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงก็กัดฟันและเร่งแสงสีทองของเขาให้เปล่งประกายเจิดจ้ายิ่งขึ้น
จากนั้นเขาก็พุ่งเข้าหาจู้จื่อซาน
โครม! โครม! โครม!
เฉินผิงกระหน่ำกำปั้นทั้งสองข้างใส่จู้จื่อซานเหมือนคนบ้า
พลังมังกรอัดแน่นอยู่ในหมัดของเขา และทุกหมัดของเขามีแรงประมาณห้าหมื่นแปดพันนิวตัน
ถึงกระนั้น จู้จื่อซานก็ไม่ได้ขยับตัวเพื่อหลบหลีก เขาก็ปล่อยหมัดของตัวเองเพื่อโจมตีเฉินผิงเช่นกัน
ทั้งสองโจมตีอีกฝ่ายอย่างต่อเนื่องราวสุนัขบ้า
พวกเขาทั้งคู่กำลังเดิมพัน พนันให้คู่ต่อสู้หมดแรงก่อน และพนันให้เกราะของคู่ต่อสู้แตกก่อน
หลังจากเวลาผ่านไปราวชั่วนิรันดร์ ทั้งร่างเกราะทองคำของเฉินผิง และชุดเกราะสีทองเข้มของ จู้จื่อซานก็เริ่มแตกร้าว
โครม!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...