หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1389

"เอาล่ะ ผมเล่นกับคุณมากพอแล้ว”

จากนั้นเฉินผิงก็หายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะหงายฝ่ามือขวาขึ้น

กระบี่พิฆาตมังกรปรากฏขึ้นในมือของเขาในพริบตา ทันทีที่มันแสดงตัว สภาพแวดล้อมรอบตัวพวกเขาดูราวจะเปลี่ยนสีไปชั่วขณะ

จากนั้นเสียงหึ่งๆ ก็ดังมาจากด้านในของกระบี่พิฆาตมังกร ราวกับว่ามันเป็นเสียงร้องของตัวตนหนึ่งที่กำลังกระหายเลือด

จู้จื่อซานทำหน้าเคร่งเครียดขณะที่เขาจ้องกระบี่พิฆาตมังกรของเฉินผิง และสัมผัสได้ถึงรัศมีของมัน

ในขณะเดียวกัน หลังจากเฉินผิงสูดหายใจเข้าลึกๆ พลังวิญญาณในตัวเขาก็เริ่มเดือดพล่าน

“เก้าร่างเงากระบวนท่าแรก!”

เฉินผิงยกกระบี่ขึ้นเหนือหัวก่อนจะกระโดดขึ้นไปในอากาศ

จากนั้นเขาก็ตวัดกระบี่ลงอย่างรวดเร็ว

แสงวาบจากกระบี่พุ่งเข้าหาจู้จื่อซาน

โครม!

มันโจมตีเข้าที่พื้นตรงหน้าจู้จื่อซาน และเกิดเป็นรอยแยกลึกลงไปในดิน

จู้จื่อซานต้องรีบถอยออกจากจุดนั้นเพื่อหลีกเลี่ยงคมกระบี่ของเฉินผิง

ในตอนนั้นจู้จื่อซานเริ่มอยู่ไม่เป็นสุข แม้ว่าจะฟันไม่โดนเขา แต่พลังของกระบี่ก็ทำให้เกิดรอยแตกสีขาวบนชุดเกราะของเขา

ในขณะนั้น จู้จื่อซานอ้าปากค้างใส่เฉินผิงด้วยความเหลือเชื่อ เขารู้ว่าพลังของตัวเองไม่คู่ควรกับเฉินผิงอีกต่อไป เฉินผิงต่อสู้กับเขาเพื่อลับฝีมือเท่านั้น

เมื่อคิดได้ดังนั้น ความเย่อหยิ่งก็หายไปจากจู้จื่อซาน ในชั่วพริบตาต่อมา เขาก็ลุกขึ้นยืนและหันหลังวิ่งหนี

เขาเป็นประธานของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ แต่ในตอนนั้น เขาดูเหมือนหมาหน้าโง่ที่ไร้เจ้าของในขณะที่เขาวิ่งโดยไม่ลังเล

“คิดจะหนีงั้นเหรอ? ไม่ง่ายหรอกน่า!”

เฉินผิงเย้ยหยันและกระโจนขึ้นไปในอากาศอีกครั้ง พร้อมตวัดกระบี่พิฆาตมังกรของเขา

“เก้าร่างเงากระบวนท่าสอง!”

ลำแสงสีขาวพุ่งออกมาจากกระบี่พิฆาตมังกร และตรงไปยังจู้จื่อซานที่กำลังหลบหนี

ฉับ!