หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 139

“เลิกพูดไร้สาระ เอาเอกสารมาให้ฉัน…”

เฉินผิงทำสีหน้าหงุดหงิด ชุยจื้อหย่วนพูดไร้สาระมากมาย แต่จริงๆ แค่อิจฉาตนเอง อยากจะให้ตนเองอึดอัดใจก็แค่นั้นเอง!

ชุยจื้อหย่วนทำสีหน้าเยือกเย็น เอาเอกสารโยนให้เฉินผิง!

“หึ ครั้งนี้ฉันจะหาทางไล่นายออกแน่ ให้นายอวดดีทะนงตัวนัก…”

ชุยจื้อหย่วนกัดฟัน แอบคิดในใจ!

“ชุยจื้อหย่วน นายหมายความว่ายังไง เทียนเหม่ยฉันเป็นคนตามเจรจามาตลอด นายรู้ไหมว่าฉันตามมานานขนาดไหนแล้ว ทำไมอยู่ๆ นายถึงให้มัน”

ขณะนั้น ซุนเสี่ยวเหมิงลนลาน จึงตะโกนใส่ชุยจื้อหย่วน!

ใครๆ ก็รู้ว่าเทียนเหม่ยเป็นลูกค้ารายใหญ่ ถ้าเจรจาสำเร็จ ค่าคอมมิชชั่นจะต้องเยอะมากแน่ๆ ดังนั้นชุยจื้อหย่วนถึงเอาเทียนเมห่ยให้ซุนเสี่ยวเหมิงตั้งแต่แรก ยังไงความสัมพันธ์ของเขากับซุนเสี่ยวเหมิง แผนกขายก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไร!

นอกจากนี้ เพื่อลูกค้ารายนี้ ชุยจื้อหย่วนออกวิ่งงานเป็นเพื่อนซุนเสี่ยวเหมิงตั้งหลายครั้ง ซุนเสี่ยวเหมิงเองก็พยายามมาโดยตลอด!

แต่อยู่ๆ ตอนนี้ก็เอาลูกค้าให้เฉินผิงไป จะไม่ให้ซุนเสี่ยวเหมิงโกรธได้ยังไง!

ชุยจื้อหย่วนดึงซุนเสี่ยวเหมิงแล้วพูดกับซุนเสี่ยวเหมิงว่า “เธออย่าเพิ่งโวยวาย เดี๋ยวฉันค่อยอธิบายให้ฟัง…”

พูดจบ ชุยจื้อหย่วนก็มองไปทางเฉินผิง “เฉินผิง ลูกค้าคนนี้เป็นลูกค้าที่สำคัญที่สุดของบริษัทเรา เพราะฉะนั้นนายจะต้องรีบทำเวลา นายตั้งเวลามาเลย จะเจรจาสำเร็จเมื่อไหร่”

“พรุ่งนี้แล้วกัน…”

ตอนแรกเฉินผิงจะบอกว่าตอนบ่าย แต่มาคิดๆ ดูแล้วจะต้องไปแจ้งหลินเทียนหู่อีก ต้องไปจัดเตรียมล่วงหน้าก่อน ก็เลยบอกว่าพรุ่งนี้ไป!

“พรุ่งนี้?” ชุยจื้อหย่วนอึ้งไป!

ชุยจื้อหย่วนลากซุนเสี่ยวเหมิงเข้าไปอธิบายในห้องทำงาน ส่วนคนอื่นๆ ของแผนกขายก็มองเฉินผิงด้วยสายตาเหยียดหยาม จากนั้นก็แยกย้ายกันไป!

เฉินผิงได้เอกสารมาแล้วไม่ได้ดู แต่กลับส่งไปให้หลินเทียนหู่ ส่วนหวังหันหันกลับตื่นเต้นขึ้นมา วิเคราะห์เอกสารของเทียนเหม่ยทั้งวันเลย!

“หันหัน คืนนี้เธอมีงานเลี้ยงรุ่นอีก ตอนนี้ใกล้จะเลิกงานแล้ว เธอเตรียมตัวเลย ไม่ต้องดูเอกสารนั้นแล้ว!”

เฉินผิงเห็นหวังหันหันทำสีหน้าร้อนรน วิเคราะห์เอกสารของเทียนเหม่ยตลอด จึงพูดโน้มน้าว!

“พี่เฉินผิง บริษัทเทียนเหม่ยรื่อฮว่านี่ยากมากเลย ผู้จัดการของเทียนเหม่ยเป็นคนที่มีทิฐิสูงมาก พรุ่งนี้เราจะไปเจรจายังไงเนี่ย!”

ตอนนี้หวังหันหันมีอารมณ์ไปคิดเรื่องงานเลี้ยงรุ่นที่ไหน ถ้าพรุ่งนี้เจรจาสัญญาไม่สำเร็จ เฉินผิงก็จะถูกไล่ออก ถ้าเฉินผิงไปแล้ว หวังหันหันเองก็ไม่อยากอยู่ต่อไปแล้วเหมือนกัน!

“เธอไม่เชื่อฉันเหรอ” เฉินผิงมองหวังหันหัน “ฉันบอกว่าได้ก็คือได้แน่นอน วางใจเถอะ!”