หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 140

หวังหันหันมองสายตาที่มุ่งมั่นของเฉินผิง สุดท้ายจึงพยักหน้า “ฉันเชื่อ!”

เฉินผิงยิ้มเล็กน้อย ลูบหัวหวังหันหันเบาๆ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความเอ็นดูแบบที่พี่ชายมีต่อน้องสาว!

หลังจากที่เพิ่งเลิกงาน หวังหันหันก็ได้รับสายจากอู๋อีฟาน เร่งให้เธอรีบไป เพื่อนหลายคนไปถึงกันหมดแล้ว!

หวังหันหันจึงถามที่อยู่ งานเลี้ยงรุ่นถึงกับเลือกจัดที่โรงแรมฟู่เหาเลย!

ทีนี้ทำให้หวังหันหันลังเล เพราะงานเลี้ยงรุ่นครั้งนี้จะต้องต่างคนต่างออก เลือกโรงแรมที่หรูหราแบบนี้ ค่าใช้จ่ายคงจะไม่น้อยเลย เธอไม่อยากเสียเงินนี้ไป รู้สึกว่าสิ้นเปลืองมาก!

แต่จากการโน้มน้าวของเฉินผิง หวังหันหันถึงยอมตกลงที่จะไป สองคนขับรถฉางอันมือสองแล้วมุ่งตรงไปยังโรงแรมฟู่เหา!

ทั้งสองคนเพิ่งจะถึงหน้าประตูโรงแรม ก็เห็นอู๋อีฟานรออยู่ที่หน้าประตูอย่างร้อนรนแล้ว!

เมื่ออู๋อีฟานเห็นเฉินผิง ก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เธอรู้สึกว่าเมื่อคืนเฉินผิงทำให้องค์กรมังกรแดงขุ่นเคือง จะต้องถูกฆ่าตายแน่ ต่อให้ไม่ตายก็จะต้องถูกทำร้ายจนเลือกอาบหัวแน่นอน แต่ตอนนี้มองเฉินผิงแล้ว กลับไม่บาดเจ็บเลยแม้แต่น้อย!

“เมื่อคืนนายไม่โดนทำร้ายเหรอ” อู๋อีฟานถามด้วยสีหน้างุนงง

“ฉันก็บอกเธอแล้วไม่ใช่เหรอ องค์กรมังกรแดงกลัวฉัน พวกเขาจะกล้าทำร้ายฉันได้ยังไง…”

เฉินผิงยิ้มเล็กน้อย!

“นายก็โม้ไปเถอะ!” อู๋อีฟานถึงกับมองบน เธอไม่เชื่อคำพูดของเฉินผิงหรอก องค์กรมังกรแดงเป็นองค์กรที่ใหญ่ขนาดนั้น จะไปกลัวเฉินผิงได้ยังไง เฉินผิงจะต้องใช้วิธีอะไรจัดการแน่ อาจจะใช้เงินก็เป็นได้!

“เชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่!” เฉินผิงก็ไม่ได้อธิบายอีก!

“วันนี้หันหันมางานเลี้ยงรุ่น นายขับรถฉางอันมาเนี่ยนะ ถ้าไม่มีรถดีๆ เรียกแท็กซี่ยังดีกว่าขับรถฉางอันเก่าๆ ซะอีก นายดูลานจอดรถที่นี่สิ มีรถเก่าๆ แบบนี้ไหม”

อู๋อีฟานตำหนิเฉินผิงด้วยสีหน้าไม่พอใจ!

ตอนนั้นเฉินผิงพูดเชียร์ให้หวังหันหันมางานเลี้ยงรุ่น อู๋อีฟานคิดว่าเฉินผิงจะต้องหาทางให้หวังหันหันได้หน้าในงานเลี้ยงรุ่นแน่ แต่ตอนนี้กลับขับรถฉางอันเก่าๆ มา คนก็หัวเราะเยาะแย่!

“ดูนาฬิกาเรือนนี้ของพี่ปิงสิ คงจะหลายแสนเลย นี่สิ ถึงจะเป็นคนที่ประสบความสำเร็จ!”

“ตอนนี้พี่ปิงเปิดบริษัทเอง เจ๋งมากเลย…”

ทุกคนพูดเยินยอเหลิ่งปิงกับจังเหมี่ยว จนสองคนนั้นรู้สึกดีใจจนตัวลอย!

“ก็แค่หาคนหาเช้ากินค่ำ คนประสบความสำเร็จอะไรกัน นาฬิกาเรือนนี้ก็ไม่ได้มีค่าขนาดนั้น ฝากเพื่อนซื้อมาจากประเทศสวิตเซอร์แลนด์ แค่สามแสนกว่าเอง!”

แม้ว่าเหลิ่งปิงจะพูดถ่อมตัว แต่น้ำเสียงที่พูดนั้นกำลังอวดอยู่ชัดๆ!

จริงๆ เหลิ่งปิงพูดแบบนี้ ใครจะฟังไม่ออกว่าเขากำลังโอ้อวดอยู่ แต่เวลานี้ใครกล้าพูดออกมา

ก็ได้แต่ให้เหลิ่งปิงโอ้อวดไปสักครั้ง!