คุณชี่ยิ้มหลังฟังการวิเคราะห์ของสิงจวิน “นายประเมินสถานการณ์ได้ดี รัศมีของแต่ละคนขึ้นอยู่กับบุคลิกและภูมิหลังของตัวเอง ความสามารถของเฉินผิงเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณเพราะที่ผ่านมาเขาต้องผ่านอะไรมามาก รัศมีของเขาจึงมุ่งทำลายล้างและอำมหิต ส่วนทางตู้ต๋า เขาฝึกฝนอยู่ที่เกาะเผิงไหลด้วยการใช้ชีวิตอย่างสงบสุข รัศมีของเขาจึงดูสงบนิ่งมากกว่า นอกจากนี้ เขายังมีประสบการณ์มากกว่าเฉินผิง ส่วนใครจะได้รับชัยชนะที่แท้จริงนั้นขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่างที่มากกว่านั้น เพื่อที่จะชนะ คนๆ หนึ่งต้องมีจิตใจที่แข็งแกร่งและมุ่งมั่น ตู้ต๋าไม่ได้ลงมือเต็มที่เพราะเขาสงวนพลังไว้เผื่อเขาจำเป็นต้องหนี เขาจะไม่สู้กับเฉินผิงจนตัวตาย แต่เฉินผิงกลับพร้อมที่จะแลกทุกอย่าง คุณไม่เห็นหรือว่าเฉินผิงมีความมุ่งมั่นแค่ไหน?”
สิงจวินไม่พูดอะไรและเฝ้าดูการต่อสู้อย่างเงียบๆ
ตูม!
ตู้ต๋าเริ่มโจมตีเฉินผิง
รัศมีที่น่าสะพรึงกลัวของเขาปกคลุมท้องฟ้าและบดบังดวงตะวัน
จากนั้นพลังวิญญาณของเขาก็เริ่มก่อตัวและกลายเป็นดาบวิเศษปลายแหลม
“เฉินผิง ฉันได้ยินมาว่าร่างเกราะทองคำของแกไร้เทียมทาน รับนี่ไป!”
ตู้ต๋ากำดาบวิเศษไว้ในมือแน่น ดาบวิเศษนั้นมีความยาวไม่กี่ฟุต และอัดแน่นด้วยพลังดาบอันล้นเหลือ เขาตวัดดาบใส่เฉินผิงในเสี้ยววินาที
ขณะที่เขากำลังแกว่งดาบวิเศษ คลื่นพลังก็กวาดไปทั่วพื้นที่ ทั้งทรายและก้อนกรวดลอยขึ้นไปกลางอากาศ กิ่งไม้โดยรอบก็หักเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
แม้แต่คุณชี่ที่ยืนอยู่ห่างออกไปหนึ่งพันเมตรก็ยังสัมผัสได้ถึงพลังของดาบ
“พลังดาบนั้นช่างรุนแรง! คุณชี่ เฉินผิงจะรับมือได้ไหมครับ?” สิงจวินตกตะลึง
“ผมไม่รู้” คุณชี่ตอบเรียบๆ
สิงจวินนิ่งอึ้ง และเขามองคุณชี่อย่างมึนงง ฉันไม่เข้าใจ คุณชี่จะไม่รู้ได้ยังไง ถ้าเกิดเฉินผิงรับมือไม่ไหว คุณชี่ก็จะไม่ทำอะไรเลยเหรอ? ทั้งที่คุณชี่มาที่นี่เพื่อปกป้องเฉินผิง แต่ก็ดูเหมือนคุณชี่จะไม่ทำอะไรเลย!
ในขณะเดียวกัน หลงจิ้งกั๋ว ก็หรี่ตาลงและพูดว่า “ร่างเกราะทองคำของเฉินผิงนั้นแข็งแกร่ง ถ้าอย่างนั้นมาดูกันว่าเขาจะสามารถป้องกันดาบนั้นได้หรือไม่ ถ้าเขาทำไม่ได้ เฉินผิงก็ไม่นับว่าเป็นภัยคุกคาม”
ตูม!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...