หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1402

คุณชี่ยิ้มหลังฟังการวิเคราะห์ของสิงจวิน “นายประเมินสถานการณ์ได้ดี รัศมีของแต่ละคนขึ้นอยู่กับบุคลิกและภูมิหลังของตัวเอง ความสามารถของเฉินผิงเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณเพราะที่ผ่านมาเขาต้องผ่านอะไรมามาก รัศมีของเขาจึงมุ่งทำลายล้างและอำมหิต ส่วนทางตู้ต๋า เขาฝึกฝนอยู่ที่เกาะเผิงไหลด้วยการใช้ชีวิตอย่างสงบสุข รัศมีของเขาจึงดูสงบนิ่งมากกว่า นอกจากนี้ เขายังมีประสบการณ์มากกว่าเฉินผิง ส่วนใครจะได้รับชัยชนะที่แท้จริงนั้นขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่างที่มากกว่านั้น เพื่อที่จะชนะ คนๆ หนึ่งต้องมีจิตใจที่แข็งแกร่งและมุ่งมั่น ตู้ต๋าไม่ได้ลงมือเต็มที่เพราะเขาสงวนพลังไว้เผื่อเขาจำเป็นต้องหนี เขาจะไม่สู้กับเฉินผิงจนตัวตาย แต่เฉินผิงกลับพร้อมที่จะแลกทุกอย่าง คุณไม่เห็นหรือว่าเฉินผิงมีความมุ่งมั่นแค่ไหน?”

สิงจวินไม่พูดอะไรและเฝ้าดูการต่อสู้อย่างเงียบๆ

ตูม!

ตู้ต๋าเริ่มโจมตีเฉินผิง

รัศมีที่น่าสะพรึงกลัวของเขาปกคลุมท้องฟ้าและบดบังดวงตะวัน

จากนั้นพลังวิญญาณของเขาก็เริ่มก่อตัวและกลายเป็นดาบวิเศษปลายแหลม

“เฉินผิง ฉันได้ยินมาว่าร่างเกราะทองคำของแกไร้เทียมทาน รับนี่ไป!”

ตู้ต๋ากำดาบวิเศษไว้ในมือแน่น ดาบวิเศษนั้นมีความยาวไม่กี่ฟุต และอัดแน่นด้วยพลังดาบอันล้นเหลือ เขาตวัดดาบใส่เฉินผิงในเสี้ยววินาที

ขณะที่เขากำลังแกว่งดาบวิเศษ คลื่นพลังก็กวาดไปทั่วพื้นที่ ทั้งทรายและก้อนกรวดลอยขึ้นไปกลางอากาศ กิ่งไม้โดยรอบก็หักเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

แม้แต่คุณชี่ที่ยืนอยู่ห่างออกไปหนึ่งพันเมตรก็ยังสัมผัสได้ถึงพลังของดาบ

“พลังดาบนั้นช่างรุนแรง! คุณชี่ เฉินผิงจะรับมือได้ไหมครับ?” สิงจวินตกตะลึง

“ผมไม่รู้” คุณชี่ตอบเรียบๆ

สิงจวินนิ่งอึ้ง และเขามองคุณชี่อย่างมึนงง ฉันไม่เข้าใจ คุณชี่จะไม่รู้ได้ยังไง ถ้าเกิดเฉินผิงรับมือไม่ไหว คุณชี่ก็จะไม่ทำอะไรเลยเหรอ? ทั้งที่คุณชี่มาที่นี่เพื่อปกป้องเฉินผิง แต่ก็ดูเหมือนคุณชี่จะไม่ทำอะไรเลย!

ในขณะเดียวกัน หลงจิ้งกั๋ว ก็หรี่ตาลงและพูดว่า “ร่างเกราะทองคำของเฉินผิงนั้นแข็งแกร่ง ถ้าอย่างนั้นมาดูกันว่าเขาจะสามารถป้องกันดาบนั้นได้หรือไม่ ถ้าเขาทำไม่ได้ เฉินผิงก็ไม่นับว่าเป็นภัยคุกคาม”

ตูม!

หากแต่หลงจิ้งกั๋วกลับขมวดคิ้วด้วยสีหน้าที่ดูเคร่งขรึมอย่างไม่อาจอธิบายได้ ไม่มีใครรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ในตอนนั้น

จู้จื่อซานที่สูญเสียแขนไปก็ตกตะลึงเช่นกัน เขารอคอยที่จะได้เห็นเฉินผิงตายอย่างสยดสยอง

แต่แล้วเขาก็ต้องตกใจเมื่อเห็นพลังที่เฉินผิงแสดงออกมาตั้งแต่เริ่มการต่อสู้

“ตู้ต๋า เกิดอะไรขึ้น?” จู้จื่อซานนึกว่าเฉินผิงจะตายแน่ๆ ตอนที่ตู้ต๋าโจมตี

ตู้ต๋าไม่สนใจจู้จื่อซานและหรี่ตามองเฉินผิง “แกแข็งแกร่งจริงๆ ฉันบำเพ็ญเพียรมาหลายสิบปี นอกจากการฆ่าสัตว์แล้ว ฉันยังไม่เคยเจอคู่ต่อสู้เจ๋งๆ เลยสักคน ฉันจะใช้เวทย์มนต์ที่ไม่ได้ใช้มานานแล้วเพื่อต่อกรกับแก!

“ช่างน่าเสียดาย...” เฉินผิงมองดูตู้ต๋าแล้วถอนหายใจ