เหลิ่งปิงมองดูสีหน้าของทุกคนแล้วก็ยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย “ในวันนี้ถึงแม้ว่าอาหารมื้อนี้จะไม่ต้องจ่ายเงินเยอะมาก แต่ฉันรู้ว่ามีหลายคนที่ตอนนี้ไม่ได้ร่ำรวย เพียงแค่พวกคุณเรียกฉันว่าพี่ปิงและดื่มอวยพรให้ฉันด้วยเหล้าสักแก้ว แล้วฉันจะจ่ายแทนพวกคุณเอง...”
หลังจากเหลิ่งปิงพูดจบ เขาก็มองไปทางหวังหันหันและเฉินผิง เห็นได้ชัดว่าข้อเสนอของเหลิ่งปิงมุ่งเป้าไปที่ทั้งคู่!
“พี่ปิงผู้มีอำนาจ ฉันขอดื่มอวยพรให้คุณก่อน...”
ทันทีที่เสียงนั้นดังขึ้น ก็มีคนยกแก้วเหล้าขึ้นเพื่อดื่มอวยพรให้พี่ปิงทันที!
ในไม่ช้า พวกเขาทั้งหมดก็ดื่มอวยพรให้เหลิ่งปิงด้วยสีหน้าที่ประจบประแจง ท้ายที่สุดเหลือเพียงหวังหันหัน เฉินผิง และอู๋อีฟานแค่สามคนเท่านั้น!
“อีฟาน แกไม่ดื่มอวยพรให้พี่ปิงเหรอ”
หวังอวี่เถียนถาม
“เงินหนึ่งหมื่นแปดพันหยวน ฉันยังมีอยู่...”
ความหมายของอู๋อีฟานชัดเจนมาก เธอยอมจ่ายเงินเองดีกว่าต้องไปดื่มอวยพรให้เหลิ่งปิง!
“จะแสร้งว่ามีเงินมหาศาลขนาดนั้นไปเพื่ออะไร เงินหนึ่งหมื่นแปดพันหยวน แกต้องไปร่วมหลับนอนอีกกี่ครั้งถึงจะได้มันมา เพื่อประโยชน์ของตัวแกเองแท้ๆ ไม่รู้จักซาบซึ้งในบุญคุณ...”
หวังอวี่เถียนกลอกตาและพูดออกมา
ประโยคนี้ ราวกับท้องฟ้าที่สดใสแต่กลับมีฟ้าผ่าลงมาทำให้เกิดระเบิดอย่างฉับพลัน ทุกคนล้วนมองมาที่อู๋อีฟาน
และใบหน้าของอู๋อีฟานก็ซีดเผือด เธอรู้สึกถึงสายตาของทุกคน แม้กระทั่งถ้าเข้าไปอยู่ในรูหนูก็ยังรับรู้ได้
“หวังอวี่เถียน แกพูดเรื่องบ้าบออะไรอยู่! เชื่อได้เลยว่าฉันจะฆ่าแกให้ตาย...”
อู๋อีฟานค่อยๆลุกขึ้นมา ในมือก็ยกขวดเหล้าขึ้น
“อู๋อีฟาน ระวังปากของแกหน่อย ใครพูดเรื่องบ้าบอ แกทำอะไรอยู่ก็รู้ดีอยู่แก่ใจไม่ใช่เหรอ”
หวังอวี่เถียนไม่แสดงอาการอ่อนข้อให้
อู๋อีฟานที่ยืนถือขวดเหล้าอยู่โกรธจนตัวสั่น ขวดเหล้าในมือกำลังจะถูกโยนใส่หวังอวี่เถียน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
กำลังสนุกเลย ไปไหนแล้ว รีบกลับมานะคะรับ...
รอจะอาทิตย์แล้วที่ไม่ได้อ่าน แต่ไม่เป็นไรครับเราไม่ได้อ่านคุณก็ไม่ได้รายได้...
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...