หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1468

หลังจากได้ยินที่ต่งเจียห่าวเล่ามา สิงจวินและจ้าวอู๋ฉีก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ พวกเขาไม่รู้เลยว่าโลกยุทธภพในจิงตูจะพุ่งเป้าไปที่เฉินผิงและต้องการให้เขาถูกสังหารเพื่อประโยชน์ของตนเองเช่นนี้ พวกเขาชั่วร้ายอะไรอย่างนี้! ไม่เหมาะเลยที่จะเป็นตระกูลซึ่งได้รับความเคารพ นี่เป็นสิ่งที่ตระกูลในวงการศิลปะการต่อสู้เขาทำกันงั้นเหรอ? มันไม่ได้ต่างอะไรกับพวกที่ฝึกวิชามารเลยสักนิด!

คุณชี่มีสีหน้าที่เย้ยหยันและดูถูก เขาไม่ได้คิดเลยว่าเรื่องจะกลับกลายมาเป็นเช่นนี้ ดูเหมือนฉันประเมินธรรมชาติของมนุษย์ต่ำเกินไป

“เป็นไปได้ไหมว่าเฉินผิงจะตายในทะเลไปแล้ว?” ความสำนึกผิดฉายชัดในแววตาของคุณชี่

“คุณชี่ครับ ผมได้ยินมาว่าคุณเฉินยังติดอยู่ในเมืองเทียน เขายังมีชีวิตอยู่ตอนที่คนพวกนั้นหนีไปครับ” จ้าวอู๋ฉีอธิบาย

“ถ้าเขายังติดอยู่ในเมืองเทียนจริง นั่นก็แปลว่าเขาตายไปแล้ว เมืองเทียนน่ะล่มสลายไปแล้วนะ ดังนั้นเกาะสะกดมังกรก็น่าจะไม่เหลืออยู่แล้วด้วยเช่นกัน เขาจะอยู่รอดในใต้ทะเลได้ยังไงหลังจากที่ติดอยู่ในกับดักเช่นนั้น?” คุณชี่ถามด้วยท่าทีเศร้าหมอง

“คุณชี่ครับ เมืองเทียนนี่มันเป็นยังไงเหรอครับ? คุณเคยไปที่นั่นหรือเปล่า?” สิงจวินถามด้วยความใคร่รู้

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินชื่อเมืองเทียน

คุณชี่ส่ายหน้า “ผมแค่เคยได้ยินมาเท่านั้นว่ามันมีอยู่จริง มันเป็นเมืองเก่าแก่โบราณที่อยู่มานานเป็นพันๆ ปีและจู่ๆ ก็หายไปในชั่วข้ามคืน ไม่มีใครรู้ว่ามันหายไปอยู่ที่ไหน หลายคนจึงคิดว่ามันจมลงไปในทะเลแล้ว”

“คุณชี่ เราควรจะส่งคนไปตามหาเฉินผิงไหมครับ? ถ้าเขายังติดอยู่ใต้ทะเล เราอาจจะมีความสามารถมากพอจะช่วยเขาได้ แต่หากเขาตายไปแล้ว เราก็ยังต้องหาศพเขาให้เจอ ไม่ใช่เหรอครับ?” สิงจวินถาม

แทนที่จะตอบคำถามนั้น คุณชี่กลับจุดบุหรี่ขึ้นมามวนหนึ่งก่อนจะสูบเข้าไปเต็มปอด

จู่ๆ เขาก็นึกอะไรบางอย่างออก จากนั้นใบหน้าของคุณชี่ก็คลี่ยิ้มออกมา

ทุกคนตื่นตระหนกเมื่อเห็นท่าทีของเขาเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน

นี่คุณชี่เสียสติไปแล้วหรือไง? เขายิ้มทำไมกัน?

ต่งลี่ฉวินรีบสั่งรองเจ้ายุทธ์และเจ้ายุทธ์สองสามคนให้คุ้มครองต่งเจียห่าวและเสี่ยวหรูระหว่างที่เดินทางไปยังหุบเขายา

ระหว่างการประลอง โลกยุทธภพในจิงตูก็วางตัวเป็นศัตรูกับเฉินผิง และต่งเจียห่าวก็ได้รับบาดเจ็บด้วย ลึกๆ แล้วต่งลี่ฉวินนั้นโมโหเรื่องนี้เป็นอย่างมาก

แต่ทว่า ตระกูลต่งก็ไม่ได้มีความสามารถมากพอจะต่อสู้กับโลกยุทธภพของจิงตูทั้งหมดได้ ดังนั้น เขาจึงไม่มีทางเลือกและได้แต่เก็บโทสะของเขาเอาไว้ภายในใจ

เมื่อไรที่ตระกูลต่งมีอำนาจมากพอ ฉันจะแก้แค้นให้เฉินผิง! ถ้าไม่มีเฉินผิงสักคน ตระกูลต่งของเราคงไม่เหลือรอดแล้วแน่ๆ!

หมู่บ้านคนโฉดเองก็คิดเหมือนกัน ตอนนี้เฉินผิงก็ตายไปแล้ว จ้าวลี่กั๋วและสี่คนโฉดต่างก็ต้องรับผิดชอบในการแก้แค้นแทนเฉินผิง เพราะพวกเขาเป็นลูกน้องของเฉินผิงนั่นเอง

กระนั้น พวกเขาก็รู้ขีดจำกัดของตนเองว่าไม่เข้มแข็งพอที่จะสู้กับโลกยุทธภพในจิงตูได้ในตอนนี้แน่นอน แต่พวกเขาก็สาบานอย่างมุ่งมั่นว่าจะแก้แค้นให้ได้ในสักวัน