ระหว่างนั้น เก๋อเจียอี๋ก็ตามต่งเจียห่าวเข้าไปในโรงแรมที่จิงตู ห้องนั้นตกแต่งอย่างโรแมนติก และเมื่อเก๋อเจียอี๋เห็นเช่นนั้น เธอก็หันมาพูดกับต่งเจียห่าวอย่างไม่แยแส
“ต่งเจียห่าว ฉันไม่คิดว่าที่นี่จะเหมาะในการคุยของเรานะ”
แม้เธอจะพูดอย่างนั้น แต่เก๋อเจียอี๋ก็ไม่ได้ป้องกันตัวเองมากแต่อย่างใด เพราะเธอรู้ว่าด้วยความสามารถของต่งเจียห่าวแล้ว เธอสามารถตรึงเขาไว้ที่พื้นได้ง่ายๆ ในเมื่อเป็นอย่างนั้น เธอจึงไม่ได้กังวลเลยว่าเขาจะทำอะไรเธอ
“ที่นี่มันไม่เหมาะตรงไหนกันครับ? คุณหนูเก๋อ คุณเป็นผู้หญิงที่ผมต้องการมากๆ และผมก็พาคุณมาที่นี่เพื่อสารภาพความรักที่มีต่อคุณไงล่ะ”
ขณะที่เขาพูดอยู่ ต่งเจียห่าวก็คว้าเอาช่อดอกไม้มานั่งคุกเข่าลงต่อหน้าเก๋อเจียอี๋
เก๋อเจียอี๋ตกใจจนตัวแข็งทื่อเมื่อเห็นอย่างนั้น “คุณล้มเลิกความคิดนี้ซะเถอะ ฉันไม่ได้ชอบคุณเลยแม้แต่น้อย” เธอตอบปฏิเสธอย่างไม่ใส่ใจ
เมื่อเธอพูดสิ่งที่ตัวเองคิดไว้อย่างชัดเจนแล้ว เธอก็หันหลังจะเดินออกไป ไม่คิดเลยว่าต่งเจียห่าวจะหลอกเธอมาที่นี่เพื่อสารภาพความรู้สึกที่เขามีต่อเธอ
แม้ว่าเก๋อเจียอี๋จะโกรธ แต่เธอก็ไม่ได้โจมตีต่งเจียห่าว
สำหรับเธอแล้ว โลกยุทธภพในจิงตูกำลังมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ และตระกูลเก๋อก็ไม่อาจอยู่ห่างจากเกมการเมืองได้อีกต่อไป มันไม่ใช่เวลาที่เก๋อเจียอี๋จะทำให้ตระกูลต่งกลายเป็นศัตรู
แต่แล้ว ขณะที่เธอกำลังจะไป ต่งเจียห่าวก็เคลื่อนไหวโดยคว้าข้อมือของเธอเอาไว้
“ไหนๆ คุณก็มาถึงนี่แล้ว ทำไมเราไม่คุยกันก่อนล่ะ? คุณหนูเก๋อ” ต่งเจียห่าวยืนยันด้วยรอยยิ้มที่มุ่งร้าย
เก๋อเจียอี๋ขมวดคิ้ว “ปล่อยฉันนะ”
จากนั้น เธอก็เงื้อมือขึ้นมาก่อนจะเหวี่ยงหมัดใส่ชายหนุ่มด้วยแรงเพียงครึ่งเดียว
ต่งเจียห่าวคงจะทนไม่ไหวแน่หากเธอทุ่มพลังทั้งหมดที่มีออกมา แต่แทนที่จะหลบหลีก ต่งเจียห่าวกลับคว้าหมัดของเธอไว้ด้วยมือของเขา ทำให้เธอไม่สามารถขยับได้เลยแม้แต่น้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...