เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าต่งเจียห่าวจะยังมีหน้ามาหาเธอที่บ้านอีกหลังจากที่ทำแบบนั้นกับเธอไปแล้ว
คนรับใช้ตื่นตระหนกเมื่อเขารู้สึกได้ถึงเจตจำนงสังหารที่แผ่ออกมาจากร่างกายเธอ เขาจึงรีบไปตามเก๋อฝูไห่มาในทันที
ระหว่างนั้น ต่งเจียห่าวยืนอยู่หน้าประตู เขารู้สึกประหม่ามากโดยในมือก็ถือของขวัญมากมายเอาไว้ สถานการณ์ของเขาในตอนนี้ทำให้เขานึกถึงคนบางคนที่กำลังมาพบครอบครัวของคนรักอย่างไรก็อย่างนั้น
ขณะที่ชายผู้น่าสงสารกำลังรออยู่ที่ประตู เงาร่างหนึ่งก็โผล่มาปรากฏตรงหน้าเขา
“คุณหนูเก๋อ…” ต่งเจียห่าวอุทานทันทีที่เห็นเก๋อเจียอี๋
“แกมันเป็นสัตว์เดรัจฉาน ไอ้ต่งเจียห่าว! ฉันจะฆ่าแก!”
เก๋อเจียอี๋จ้องหน้าเขาด้วยความเดือดดาล และเธอก็ปล่อยหมัดใส่เขา
ชายหนุ่มยืนนิ่งอึ้ง เขาไม่รู้เลยว่าทำอะไรลงไปให้หญิงสาวโมโหได้ถึงเพียงนี้
“คุณหนูเก๋อ! คุณเป็นอะไร…”
ก่อนที่เขาจะทันพูดจบ ต่งเจียห่าวก็รู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดเมื่อหมัดนั้นตรงเข้ามาปะทะหน้าอกของเขา
เลือกทะลักออกมาจากปากต่งเจียห่าว ร่างของเขากระเด็นถอยหลังไปจนกระแทกกับรถที่อยู่ใกล้ๆ
รถคันนั้นบุบทันทีด้วยแรงกระแทก
การโจมตีของเก๋อเจียอี๋ทำให้ต่งเจียห่าวกระเสือกกระสน เมื่อเขายืนขึ้นมาได้แล้ว เขาก็เห็นเก๋อเจียอี๋พุ่งเข้ามาหาเขาพร้อมจะโจมตีอีกครั้ง
ลึกๆ แล้ว ต่งเจียห่าวกำลังร้องขอความช่วยเหลือ เพราะเขาไม่รู้เลยว่าเขาไปทำอะไรให้เก๋อเจียอี๋โกรธเป็นฟืนเป็นไฟจนถึงขั้นอยากจะฆ่าเอาให้ตายอย่างนี้
เขาไม่แข็งแกร่งพอจะสู้กับเก๋อเจียอี๋ และด้วยความที่เขาไม่สามารถหลบการโจมตีของเก๋อเจียอี๋ได้ ทำให้เขาได้แต่ยืนมองเธอปล่อยหมัดใส่เขาตรงๆ ราวกับพายุทอร์นาโด
“หยุดนะ!”
เก๋อฝูไห่มาทันเวลาพอดี เขาสร้างเกราะกำบังให้ต่งเจียห่าวและทำให้แรงเหวี่ยงของหมัดเก๋อเจียอี๋เบาบางคงไปด้วยมือของเขาเพียงข้างเดียว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...