หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1548

ตลอดระยะเวลาสองสามวันที่เฉินผิงอยู่ที่หุบเขายา กู่หลิงเอ๋อร์พอใจเป็นอย่างมากเพราะเธอได้ใช้เวลาอยู่กับชายหนุ่ม

แต่ทว่าเฉินผิงกลับไม่ได้รู้สึกดีใจอะไรขนาดนั้นเพราะแม่ของเขาและซูอวี่ฉียังคงถูกกักขังอยู่

ฉันต้องแข็งแกร่งขึ้นให้ได้เพื่อช่วยพวกเธอ!

“ยังกังวลเรื่องซูอวี่ฉีอยู่หรือเปล่า” กู่หลิงเอ๋อร์ถามขณะนั่งลงข้างเฉินผิงบนหินก้อนใหญ่

เฉินผิงมองไปยังทิศของเมืองจิงตูพลางพยักหน้าตอบ

“ผมมันช่างไร้ประโยชน์สิ้นดี ขนาดแฟนตัวเองยังปกป้องไม่ได้...” เขาพูดพร้อมกล่าวโทษตัวเอง

“นี่ไม่ใช่ความผิดของคุณสักหน่อย สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ทรงพลังเกินไป หยุดโทษตัวเองได้แล้วทุกคนต่างฝึกฝนอย่างหนักด้วยหวังว่าจะได้มีโอกาสช่วยคุณ แม้เพียงเล็กน้อยก็ยังดี” กู่หลิงเอ๋อร์ปลอบเฉินผิง

สี่คนโฉด จ้าวลี่กั๋วและคนของเขาล้วนฝึกฝนอย่างหนัก ควบคู่กับการกินยาที่ปรุงขึ้นจากหุบเขายาแห่งนี้ นั่นทำให้พวกเขาเพิ่มระดับความสามารถได้อย่างรวดเร็ว

พวกเขารู้ว่าหนทางเดียวที่จะช่วยเฉินผิงได้คือต้องแข็งแกร่งขึ้น

“รอฉันด้วยเสี่ยวหรู!” เสียงจ้าวฉวางดังขึ้นจากด้านหลัง

ทั้งเฉินผิงและกู่หลิงเอ๋อร์ต่างเหลียวมามองตามเสียงของชายหนุ่มกำลังหยอกล้อกับเสี่ยวหรู

“สองคนนี้ดูเข้ากันดีนะว่าไหม?”

เฉินผิงยิ้มบางๆ พลางมองดูทั้งสอง

“ใช่ พวกเขาเหมาะสมกันจริงๆ จ้าวฉวางเป็นผู้ชายที่ร่าเริงและเปิดเผย ส่วนเสี่ยวหรูเป็นเด็กสาวที่ใสซื่อไร้เดียงสา ทั้งสองคนจะเป็นคู่รักที่เหมาะสมมากเลยล่ะ” กู่หลิงเอ๋อร์พยักหน้า

ฉันจะดูแลและฝึกเขาให้ดีที่สุดเท่าที่ฉันจะทำได้ หากปล่อยให้จ้าวฉวางฝึกเองล่ะก็ กว่าจะไปถึงเจ้ายุทธ์ เขาคงจะใช้เวลาชั่วชีวิต เราคงไม่อยากให้เสี่ยวหรูรอนานขนาดนั้นใช่ไหม? อย่างไรเสีย ในตอนนี้ จ้าวฉวางยังอ่อนแอเกินไป หากฉันพาเขาไปที่โบราณสถานชีวิตเขาตกอาจเผชิญอันตรายได้ณ ตอนนี้สิ่งที่ฉันทำได้คือการหาสถานที่ปลอดภัยและมีอุปกรณ์เพียงพอเพื่อฝึกฝนเขา แต่จะเป็นที่ไหนล่ะ?

เกาะเผิงไหลไง! ฉันอยากไปเยือนเกาะเผิงไหลตั้งแต่ตอนที่ฆ่าตู้ต๋าแล้ว! ฉันอยากไปค้นหาคำตอบว่าเขาทำอย่างไรจึงสามารถสร้างผู้บำเพ็ญญาณได้ตั้งเยอะตั้งแยะทั้งๆ ที่พลังวิญญาณก็ขาดแคลนขนาดนี้ และการอยู่ที่นั่น ไม่แน่อาจทำให้ฉันปลีกตัวฝึกฝนได้นั่นอาจจะช่วยเพิ่มระดับความสามารถของฉันขึ้นไปอีก!