แม้ว่าจะต้องใช้พลังวิญญาณและเวลาเพิ่มเพื่อเลื่อนระดับการฝึกฝน แต่ความสามารถของเฉินผิงในระหว่างการฝึกก็พัฒนาอย่างน่าอัศจรรย์
บัดนี้ ผู้คนต่างให้ความสนใจและจับจ้องไปยังลานที่เฉินผิงและจ้าวฉวางกำลังฝึกฝนอยู่
พลังวิญญาณจำนวนมหาศาลที่ล้อมรอบลานฝึกราวกับหมอกควันหนาครึ้ม ทำให้การปิดบังเรื่องการฝึกฝนของพวกเขาจากผู้คนช่างเป็นเรื่องยาก
ระหว่างการฝึกชายหนุ่มทั้งสองไม่รู้เลยว่ามีชายอีกสองคนในเครื่องแบบกำลังเฝ้าดูพวกเขาอย่างใกล้ชิด
"นี่ก็ผ่านมาตั้งสิบวันแล้ว หมอกแห่งพลังวิญญาณยังไม่หายไปเลย คงเป็นเพราะวงแหวนรวมพลังวิญญาณเป็นแน่ รีบไปรายงานเรื่องนี้กับตู้จือเถิงเร็วเข้า!" ชายหนึ่งคนพูดขึ้น
แล้วพวกเขาก็เตรียมเดินออกไป
ขณะที่ทั้งสองหันหลังกลับ ก็เห็นชายสวมหน้ากากปรากฎตัวอยู่ด้านหลัง
ชายสวมหน้ากากเริ่มโจมตีพวกเขาโดยทันที โดยใช้กรงเล็บจิกลงไปที่คอและหลอดลมของพวกเขาโดยไม่ให้โอกาสชายทั้งสองโต้ตอบใดๆ
สายตาของชายสวมหน้ากากมองไปทางลานฝึกซึ่งยังคงปกคลุมไปด้วยหมอกแห่งพลังวิญญาณ เขาเอ่ยขึ้นว่า “ชายหนุ่มผู้นี้เห็นเกาะแห่งนี้เป็นดินแดนแห่งสันติหรือกระไร? เขาช่างประมาทเสียจริง...”
ไม่นานชายผู้นั้นก็หายตัวไปและปรากฏตัวอีกครั้งที่ลานฝึกในวินาทีต่อมา
ทางฝั่งเฉินผิงที่กำลังจดจ่อกับการฝึกฝนในขั้นสุดท้ายอย่างเต็มที่ จนลืมสังเกตสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงไป
ชายสวมหน้ากากเอ่ยขึ้นอย่างเย้ยหยันเมื่อเห็นเฉินผิง
“ไม่สวมแม้แต่ชุดป้องกันอาถรรพ์เลยหรือ? ประมาทเสียจริง...” ชายสวมหน้ากากเอ่ยขณะดึงหน้ากากสีดำออกจากหัว เผยให้เห็นใบหน้าของเขา
ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นหูหม่าซือนั่นเอง
จอมเวทย์หน้าด่างยิ้มกว้างเมื่อเห็นแสงสีทองปรากฎบนร่างกายเฉินผิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...