หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1551

"นั่นเป็นเพราะว่าคุณสร้างวงแหวนรวมพลังวิญญาณขนาดใหญ่และรวบรวมพลังวิญญาณทั้งหมดไว้ที่นี่ไงเล่า ลองมองไปรอบๆ ตัวคุณสิ ให้ตายเถอะ! มีหมอกแห่งพลังวิญญาณเต็มไปหมด เห็นไหม! เพียงเท่านี้ก็ทำให้คุณเป็นจุดสนใจได้แล้วล่ะ อีกอย่างหนึ่งคือผู้ปกครองเกาะนี้คือตู้จือเถิงที่เป็นน้องชายของตู้ต๋า คุณไม่คิดว่าหลังจากตู้จือเถิงรู้ว่าคุณฆ่าพี่ชาย เขาจะมาตามล่าและแก้แค้นคุณงั้นหรือ?”

เฉินผิงรู้ตัวว่าตนเองคิดผิดเสียแล้ว เมื่อได้ฟังคำถามของจอมเวทย์หน้าด่าง

“โอ้ ไม่นะ!”

จอมเวทย์หน้าด่างคอยระวังหลังให้ฉันอยู่ แล้วจ้าวฉวางล่ะ? มีอะไรเกิดอะไรขึ้นกับเขาหรือเปล่านะ?...

เมื่อคิดได้เช่นนั้น เฉินผิงจึงรีบวิ่งไปยังอีกห้องให้เร็วที่สุด ภาพที่ชายหนุ่มเห็นคือจ้าวฉวางที่กำลังนั่งหลับตาโดยมีแสงจางๆ ส่องประกายออกมาจากหน้าอกของเด็กหนุ่มในขณะที่เขาฝึกฝน

เฉินผิงถอนหายใจโล่งอกเมื่อเห็นว่าจ้าวฉวางไม่เป็นอะไร

เขาคงไม่ให้อภัยตัวเองเป็นอันขาด หากทำให้จ้าวฉวางได้รับอันตราย

“เด็กคนนี้มีพรสวรรค์มากเลยล่ะ อีกไม่นานเขาคงไปถึงเจ้ายุทธ์ได้!” เฉินผิงกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นแสงจางๆ ที่หน้าอกของจ้าวฉวาง

“ถ้ายังฝึกที่นี่ เขาคงไปไม่ถึงเจ้ายุทธ์หรอก” จอมเวทย์หน้าด่างออกความเห็น

เฉินผิงมองผู้เสนอความเห็นด้วยความงงงวย “ทำไมคุณพูดแบบนั้นล่ะ?”

“คุณไม่สังเกตเห็นสิ่งที่ไม่ชอบมาพากลบนเกาะเผิงไหลบ้างหรือ?” จอมเวทย์หน้าด่างตั้งคำถาม

เฉินผิงส่ายหัวตอบ “ไม่นะ ผมว่าก็ทุกอย่างปกติดี”

“เกาะแห่งนี้มีพลังวิญญาณอันแรงกล้า แต่กลับไม่มีผู้ฝึกฝนที่ทรงพลังที่นี่เลย จะมีเพียงตู้ต๋าเท่านั้นที่ไปถึงขั้นวิญญาณใหม่ ซึ่งเทียบเท่าได้กับระดับเจ้ายุทธ์ในโลกศิลปะการต่อสู้ ส่วนคนอื่นๆ ที่นี่อย่างมากก็ไปถึงเพียงขั้นแปรธาตุ แม้แต่ตู้จือเถิงก็มาถึงขั้นสูงสูงของขั้นแปรธาตุเท่านั้น บนเกาะแห่งนี้ไม่ว่าพวกเขาจะฝึกหนักแค่ไหนก็ตาม ก็ไม่มีใครสามารถไปไกลกว่าขั้นวิญญาณใหม่ได้ ดูอย่างผมสิ ผมอยู่ที่นี่มาตั้งสองสามเดือนแล้วแต่ก็ยังไม่แข็งแกร่งขึ้นเลยสักนิด” จอมเวทย์หน้าด่างอธิบาย

เขาพูดถูก... แม้ว่าสภาพแวดล้อมที่นี่จะเอื้อต่อการฝึกฝนแค่ไหนก็ตาม แต่ผู้คนบนเกาะยังค่อนข้างอ่อนแอ ช่างแปลกประหลาดเสียจริง!

อะไรนะ... คำสาปที่สร้างผลกระทบต่อผู้คนนับหมื่นบนเกาะ? ไร้สาระสิ้นดี!