หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1552

ขณะเดียวกัน ในวังที่ตั้งอยู่บนจุดสูงสุดของเกาะเผิงไหล ตู้จือเถิงนั่งอยู่บนบัลลังก์ที่เขาสืบทอดหลังจากการตายราชาตู้ต๋า

แม้ว่าระดับพลังยุทธ์ของเขาจะอยู่ในขั้นแปรธาตุระดับสูงสุดแต่ก็ถือว่าสูงที่สุดในบรรดาชาวเกาะเผิงไหลทั้งหมด

ขั้นแปรธาตุระดับสูงสุดเทียบเท่ากับปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นสูงสุดในยุทธภพซึ่งเป็นรองลงมาจากเจ้ายุทธ์

อย่างไรก็ตามพลังยุทธ์ของเขาก็อยู่ในระดับที่สามารถทำให้เขายืนอยู่เหนือคนในยุทธภพได้

“ผู้อาวุโส คุณช่วยตรวจสอบปรากฏการณ์ประหลาดนั้นได้หรือไม่ ผมต้องการทราบสาเหตุของหมอกพลังวิญญาณลึกลับนั่นนั้น” ตู้จือเถิงถามผู้อาวุโสที่ยืนอยู่ข้างๆ

“ผมได้ส่งทหารสองคนไปตรวจสอบดูแล้ว แต่ยังไม่ได้รับข่าวจากพวกเขาเลย ผมเดาว่าพวกเขาคงโดนสังหารแล้ว ท่านราชา” ผู้อาวุโสตอบอย่างนุ่มนวล

ตู้จือเถิงทุบกำปั้นลงบนพนักแขนของบัลลังก์ "อะไรนะ? ใครมันกล้าโจมตีทหารพิทักษ์วังของเรา? โทษของมันคือตายสถานเดียว!"

“ผมไม่คิดว่านี่จะเป็นการกระทำของชาวเกาะเผิงไหล พวกเขาน่าจะถูกคนนอกฆ่า” ผู้อาวุโสอธิบาย

"เราไม่ค่อยมีเรื่องขัดแย้งกับโลกภายนอกนัก นักท่องเที่ยวที่แวะเข้ามาก็เพื่อเดินทางในระยะสั้นๆ จะมีก็แต่คนนอกที่เราติดต่อด้วยเท่านั้น ผมอยากให้คุณตรวจสอบเรื่องนี้ด้วยตัวเอง!" ตู้จือเถิงสั่งด้วยท่าทางเคร่งขรึม

“รับทราบครับท่าน”

ผู้อาวุโสคำนับรับคำสั่งและจากไปเพื่อทำหน้าที่ของเขา

ไม่นานนักเขาก็มาถึงหน้าลานบ้านที่เฉินผิงและพรรคพวกที่พักอยู่

ผู้อาวุโสขมวดคิ้วทันทีที่เขาเห็นร่างไร้วิญญาณของทหารพิทักษ์วังสองคน

“พวกมันกล้าดียังไงมาฆ่าทหารพิทักษ์วังของเรา” ผู้อาวุโสอุทานอย่างโกรธเกรี้ยวขณะที่พุ่งตัวเข้าไปในลานบ้าน

เฉินผิงและหูหม่าซือออกไปได้ซักพักแล้ว แต่เฉินผิงร่ายอาคมป้องกันเอาไว้ก่อนจะออกไป

นั่นเป็นวิธีที่ทำให้เขามั่นใจว่าจ้าวฉวางจะไม่ถูกรบกวนในขณะกักตนบำเพ็ญเพียร

แสงสีขาวปรากฏขึ้นเมื่อผู้อาวุโสนำคนของเขาเข้าไปที่ลาน สิ่งต่อมาที่พวกเขาสัมผัสได้คือพลังอันแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวได้กระแทกพวกเขาทั้งหมดออกมาจากที่นั่น

"นี่มัน... พวกเขาสร้างวงแหวนอาคมไว้เหรอ?"

ผู้อาวุโสตกใจ ฉันเป็นผู้ฝึกตนขั้นแปรธาตุก็จริงแต่วงแหวนอาคมที่คนผู้นี้สร้างสามารถส่งฉันออกมาได้แบบนี้เลยเหรอ?

ใครก็ตามสร้างวงแหวนอาคมนี้จะต้องทรงพลังมาก!

หูหม่าซือปรายตามองที่จานบนโต๊ะ ถ้าจะโยนอาหารทั้งหมดนี้ทิ้งไปคงจะเป็นการเสียเปล่า!

“บ๋อย! เอาอาหารห่อกลับบ้านให้หน่อยได้ไหม?”

ในไม่ช้าหูหม่าซือก็วิ่งตามเฉินผิงไปพร้อมกับกล่องอาหารที่เหลือในมือ

เฉินผิงเห็นคนกลุ่มใหญ่ล้อมรอบลานบ้านเมื่อเขากลับมา

หนึ่งในนั้นคือชายวัยกลางคนที่ถือดาบวิเศษอยู่ในมือด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

เฉินผิงก้าวไปข้างหน้าและถามชายวัยกลางคนว่า "พวกคุณเป็นใคร ทำไมถึงมาล้อมที่นี่?"

ชายวัยกลางคนมองเฉินผิงตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะตอบอย่างโกรธเกรี้ยวว่า "ผมคือผู้อาวุโสสูงสุดของวังเผิงไหล! เราพบศพทหารพิทักษ์วังของวังสองศพที่นี่ ดังนั้นผมสงสัยว่าพวกคุณคือคนที่ฆ่าพวกเขา! คุณจะต้องมากับเราเพื่อรับการสอบสวน!"

“ผู้อาวุโสสูงสุด?” ขณะที่เฉินผิงชำเลืองมองไปยังชายวัยกลางคนและทหารคนอื่นๆ เขาก็ตระหนักได้ว่าพวกเขาล้วนมีพลังยุทธ์อยู่ในต่ำ ผู้อาวุโสสูงสุดอยู่เพียงขั้นแปรธาตุระดับสาม และทหารพิทักษ์วังส่วนใหญ่อยู่ในระดับปรมาจารย์ยุทธ์หรือต่ำกว่านั้น

“ผมไม่ได้ฆ่าทหารพิทักษ์วังของคุณ ถ้าคุณไม่มีหลักฐาน คุณก็ควรออกไปเดี๋ยวนี้! ที่นี่ไม่ต้อนรับพวกคุณ!” เฉินผิงพูดต่อด้วยสีหน้าที่ไม่ยินดียินร้าย