ขณะเดียวกัน ในพระราชวังบนเกาะเผิงไหล ตู้จือเถิงอุทานอย่างไม่เชื่อหูตนเอง "คุณกำลังบอกว่าคุณบังเอิญเจอกับผู้บำเพ็ญญาณขั้นวิญญาณใหม่อย่างงั้นเหรอ?"
“ใช่แล้วครับท่านราชา เขาอยู่ในช่วงวัยยี่สิบเศษๆ เท่านั้น!” ผู้อาวุโสตอบอย่างตรงไปตรงมา
“เขาบรรลุขั้นวิญญาณใหม่ในช่วงอายุเพียงเท่านั้นเองหรือ? เป็นไปได้อย่างไร?”
ฉันไม่อยากจะเชื่อ!เด็กอายุน้อยขนาดนั้นจะบรรลุขั้นวิญญาณใหม่ได้อย่างไร? โลกนี้ไม่ได้เหมาะสำหรับผู้บำเพ็ญญาณอีกต่อไปแล้วไม่มีทางที่เขาจะบรรลุถึงขั้นนั้นได้ด้วยพลังวิญญาณที่มีอยู่น้อยนิดในธรรมชาติตอนนี้แม้ว่าเขาจะใช้สมุนไพรและศิลาวิญญาณเพื่อเสริมพลัง แต่ก็ไม่มีทางที่เขาจะก้าวหน้าได้เร็วขนาดนั้น!
“ผมกล่าวความจริงครับ ท่านราชา ผมไม่สามารถสู้กับชายหนุ่มผู้นั้นเลย!” ผู้อาวุโสตอบ
ตู้จือเถิงเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า "บอกทุกคนให้ปล่อยเขาไปก่อนและหยุดสอดแนมเขา เราไม่อยากทำให้เขาไม่พอใจโดยไม่จำเป็น ถ้าเขาไม่ได้ประสงค์ร้ายกับเรา ก็แค่รอให้เขาจากไปเอง เราค่อยหารือเรื่องนี้อีกทีหากเขาไม่ยอมออกจากเกาะนี้"
ผู้อาวุโสพยักหน้าตอบรับ “รับทราบ”
จากนั้นตู้จือเถิงรอจนกระทั่งผู้อาวุโสออกจากวังไปแล้ว เขาจึงเดินไปทางด้านหลังพระราชวัง
เขาเดินไปเรื่อยๆ จนถึงบริเวณหลังสวนและหยุดตรงหน้ากำแพง
หลังจากเหลียวซ้ายแลขวาเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบๆ แล้ว ตู้จือเถิงก็เดินไปที่จุดที่เงียบสงบและกดปุ่มที่ซ่อนอยู่
กำแพงข้างหน้าเขาค่อยๆ เคลื่อนไปด้านข้าง เผยให้เห็นพื้นที่โล่งกว้างด้านหลัง
ข้างในนั้นมีทหารพิทักษ์วังสี่คนสวมชุดเกราะยืนอยู่ทั้งสองด้าน
ผู้คุมเหล่านี้เป็นคนของตระกูลตู้ ดังนั้นพวกเขาจึงมีอำนาจมากกว่าทหารพิทักษ์วังที่อยู่ข้างนอก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...