หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1559

ณ เกาะเผิงไหล เฉินผิงรู้สึกสบายตัวมาก เหมือนแช่อยู่ในบ่อน้ำพุร้อน เขาไม่เคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับการบำเพ็ญพลังวิญญาณที่มีความเข้มข้นสูงเช่นนี้ในที่ที่เขาเคยอยู่ และเขาไม่เคยได้รับพลังวิญญาณอย่างล้นเหลือแบบนี้เลย!

จิตตวิสุทธิของเฉินผิงนั้นเป็นเคล็ดวิชาที่เหนือชั้น ความเร็วในการดูดซับพลังวิญญาณนั้นเร็วกว่าผู้อยู่ในระดับพลังยุทธ์ขั้นเดียวกันมากนัก

นอกจากนี้ การแปลงพลังวิญญาณในชีพจรตันเถียรของเฉินผิงนั้นเร็วมาก หากชีพจรตันเถียรของเขาไม่เปลี่ยนพลังวิญญาณภายนอกให้เป็นพลังวิญญาณภายในของเขาเองอย่างรวดเร็วพอ ร่างกายของเขาจะเข้าสู่สภาวะอิ่มตัวและหยุดรับพลังวิญญาณในที่สุด

“เขาจะตื่นขึ้นเมื่อไรกันนะ?”

หูหม่าซือรอเฉินผิงอยู่บริเวณลานบ้านอย่างกระวนกระวายใจ

เขาแวะเวียนมาหลายวันแล้วเพื่อรอให้เฉินผิงตื่นจากการกักตน

เนื่องจากเขาไม่ต้องการรบกวนเฉินผิงเพราะอาจจะเกิดอันตรายต่อร่างกายของเฉินผิงเอง

ทันใดนั้นเอง หูหม่าซือสังเกตเห็นแสงสองเส้นพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ตามด้วยรัศมีที่น่าสะพรึงกลัวที่แผ่ออกมาจากภายในห้อง

“นี่คือรัศมีของขั้นวิญญาณใหม่ระดับเจ็ด เขาสามารถบรรลุถึงระดับเจ็ดภายในสามเดือนได้จริงหรือนี่?”

หูหม่าซือรู้สึกถึงพลังอันน่ากลัว ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างด้วยสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ

เป็นที่ทราบกันทั่วไปว่ายิ่งบรรลุพลังระดับสูงเท่าใด การฝึกฝนก็ยิ่งยากขึ้นเท่านั้น แม้จะได้รับพลังวิญญาณจากภายนอกจำนวนมาก แต่คนเราก็ยังต้องใช้เวลาอีกระยะหนึ่งในการดูดซับพลังวิญญาณทั้งหมดนั้น

อย่างไรก็ตาม เมื่อพูดถึงเฉินผิง เรื่องเหล่านี้ดูไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา เขาเร็วกว่าคนอื่นหลายเท่าหากพูดถึงการทะลวงระดับขั้นในการฝึก

หูหม่าซือรีบเตะประตูเพื่อไปที่ห้องของเฉินผิง

“คุณมันอัจฉริยะเกินไปแล้ว! ผมไม่อยากเชื่อเลยว่าคุณจะไปถึงขั้นวิญญาณใหม่ระดับเจ็ดได้ภายในเวลาเพียงสามเดือน!” หูหม่าซืออุทานด้วยความไม่เชื่อสายตา

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงดูไม่ตื่นเต้นหรือพอใจเลย แต่เขากลับขมวดคิ้ว

“ผมคิดว่าผมจะสามารถไปถึงระดับสูงสุดของขั้นวิญญาณใหม่ได้ซะอีก แต่ผมก็ยังห่างไกลนัก...”

หูหม่าซือแทบเป็นลมด้วยความโกรธเมื่อได้ยินคำพูดของเฉินผิง

เขาคิดว่าต้องมีอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเทวรูปหินนั่น เพราะวิหารทุกแห่งล้วนบูชาเทวรูปองค์เดียวกัน ดังนั้นต้องเป็นการจงใจ

“ไปกันเถอะ ผมอยากไปดูหน่อย”

เฉินผิงต้องการจะไปตรวจสอบเทวรูปหินนั่น

“แล้วเพื่อนคุณล่ะ?” หูหม่าซือชี้ไปที่อีกห้องหนึ่ง

“เดี๋ยวผมไปปลุกเขา” เฉินผิงตอบ

เขาปลุกจ้าวฉวางให้ตื่นจากการกักตน

หลังจากที่กักตนไปสองสามเดือน พลังยุทธ์ของจ้าวฉวางไม่มีความคืบหน้าเลยแม้แต่น้อย ความพยายามทั้งหมดของเขาสูญเปล่า

"เฉินผิง ทำไมฉันรู้สึกเหมือนไม่มีจุดหมายเลย" จ้าวฉวางถามอย่างสิ้นหวัง