ณ เกาะเผิงไหล เฉินผิงรู้สึกสบายตัวมาก เหมือนแช่อยู่ในบ่อน้ำพุร้อน เขาไม่เคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับการบำเพ็ญพลังวิญญาณที่มีความเข้มข้นสูงเช่นนี้ในที่ที่เขาเคยอยู่ และเขาไม่เคยได้รับพลังวิญญาณอย่างล้นเหลือแบบนี้เลย!
จิตตวิสุทธิของเฉินผิงนั้นเป็นเคล็ดวิชาที่เหนือชั้น ความเร็วในการดูดซับพลังวิญญาณนั้นเร็วกว่าผู้อยู่ในระดับพลังยุทธ์ขั้นเดียวกันมากนัก
นอกจากนี้ การแปลงพลังวิญญาณในชีพจรตันเถียรของเฉินผิงนั้นเร็วมาก หากชีพจรตันเถียรของเขาไม่เปลี่ยนพลังวิญญาณภายนอกให้เป็นพลังวิญญาณภายในของเขาเองอย่างรวดเร็วพอ ร่างกายของเขาจะเข้าสู่สภาวะอิ่มตัวและหยุดรับพลังวิญญาณในที่สุด
“เขาจะตื่นขึ้นเมื่อไรกันนะ?”
หูหม่าซือรอเฉินผิงอยู่บริเวณลานบ้านอย่างกระวนกระวายใจ
เขาแวะเวียนมาหลายวันแล้วเพื่อรอให้เฉินผิงตื่นจากการกักตน
เนื่องจากเขาไม่ต้องการรบกวนเฉินผิงเพราะอาจจะเกิดอันตรายต่อร่างกายของเฉินผิงเอง
ทันใดนั้นเอง หูหม่าซือสังเกตเห็นแสงสองเส้นพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ตามด้วยรัศมีที่น่าสะพรึงกลัวที่แผ่ออกมาจากภายในห้อง
“นี่คือรัศมีของขั้นวิญญาณใหม่ระดับเจ็ด เขาสามารถบรรลุถึงระดับเจ็ดภายในสามเดือนได้จริงหรือนี่?”
หูหม่าซือรู้สึกถึงพลังอันน่ากลัว ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างด้วยสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ
เป็นที่ทราบกันทั่วไปว่ายิ่งบรรลุพลังระดับสูงเท่าใด การฝึกฝนก็ยิ่งยากขึ้นเท่านั้น แม้จะได้รับพลังวิญญาณจากภายนอกจำนวนมาก แต่คนเราก็ยังต้องใช้เวลาอีกระยะหนึ่งในการดูดซับพลังวิญญาณทั้งหมดนั้น
อย่างไรก็ตาม เมื่อพูดถึงเฉินผิง เรื่องเหล่านี้ดูไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา เขาเร็วกว่าคนอื่นหลายเท่าหากพูดถึงการทะลวงระดับขั้นในการฝึก
หูหม่าซือรีบเตะประตูเพื่อไปที่ห้องของเฉินผิง
“คุณมันอัจฉริยะเกินไปแล้ว! ผมไม่อยากเชื่อเลยว่าคุณจะไปถึงขั้นวิญญาณใหม่ระดับเจ็ดได้ภายในเวลาเพียงสามเดือน!” หูหม่าซืออุทานด้วยความไม่เชื่อสายตา
อย่างไรก็ตาม เฉินผิงดูไม่ตื่นเต้นหรือพอใจเลย แต่เขากลับขมวดคิ้ว
“ผมคิดว่าผมจะสามารถไปถึงระดับสูงสุดของขั้นวิญญาณใหม่ได้ซะอีก แต่ผมก็ยังห่างไกลนัก...”
หูหม่าซือแทบเป็นลมด้วยความโกรธเมื่อได้ยินคำพูดของเฉินผิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...