"ขออภัย เราไม่ใช่คนท้องถิ่น ก็เลยไม่คุ้นเคยกับกฎของที่นี่..." หูหม่าซืออธิบายให้ชายหนุ่มฟังอย่างรวดเร็ว
“ไม่ใช่คนท้องถิ่น?”
ชายหนุ่มคนนั้นมองไปเฉินผิงและคนอื่นๆ อย่างครุ่นคิด ก่อนที่จะพูดต่ออย่างสงบ "ในเมื่อพวกคุณไม่คุ้นเคยกับกฎ ครั้งนี้ผมจะปล่อยพวกคุณไป จงเข้าไปแสดงความเคารพต่อเทวรูปซะ"
“ได้ครับ ได้ครับ” หูหม่าซือผงกศีรษะอย่างรวดเร็ว
ในขณะเดียวกัน จ้าวฉวางซึ่งกำลังเฝ้าดูการสนทนาระหว่างชายทั้งสองคน เขาค่อนข้างไม่พอใจกับความเย่อหยิ่งของชายหนุ่มคนนั้น นอกจากนี้ เขายังรู้สึกอับอายอย่างมากกับพฤติกรรมขี้ขลาดของหูหม่าซือ
เพราะเขาเองก็เคยเป็นทายาทของครอบครัวที่ร่ำรวย เขาจึงไม่ชอบการถูกใครมาปฏิบัติต่อเขาแบบนั้น
“คุณเป็นใครมาบอกให้เราแสดงความเคารพ มันไร้สาระที่จะมาบอกให้สักการะต่อเทวรูปอะไรก็ไม่รู้” จ้าวฉวางพูดกับชายหนุ่ม
คำพูดไม่สุภาพของเขาทำให้ชายหนุ่มโกรธเคืองขึ้นมาทันที ทหารชุดเกราะก็ล้อมจ้าวฉวางไว้
“บังอาจ! แกกล้าดีอย่างไรที่ดูหมิ่นองค์รัชทายาทของเรา? อยากตายนักใช่ไหม!”
หลังจากพูดอย่างนั้น ทหารคนหนึ่งก็ชักดาบออกมาและพุ่งเข้าใส่จ้าวฉวาง
ความดูถูกเหยียดหยามปรากฏขึ้นบนใบหน้าของจ้าวฉวาง เขาไม่ได้กลัวการโจมตีแม้แต่น้อย เพราะเขารู้ว่าทหารพวกนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
เขาคว้าดาบอย่างง่ายดายก่อนจะเตะใส่ทหารพิทักษ์วัง
หลังจากที่ทหารถลากระแทกลงบนพื้น ทหารที่เหลือก็พุ่งเข้าหาจ้าวฉวางทันที
"เอาล่ะ! พอๆ! หยุดทะเลาะกัน!" หูหม่าซืออุทานและก้าวไปข้างหน้า
ทันใดนั้นเอง พลังที่ระเบิดออกมาจากร่างของเขาสร้างแรงกดดันมหาศาลที่ทำให้ทหารไม่สามารถเดินหน้าต่อไปได้
เมื่อชายหนุ่มสัมผัสได้ถึงพลังของหูหม่าซือ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป และรอยพับก็ปรากฏขึ้นระหว่างคิ้วของเขา
เขามองไปที่หูหม่าซืออย่างไม่เชื่อสายตา ชายหนุ่มคนนั้นจึงสั่ง "ทุกคน ถอยไป"
เมื่อทหารได้ยินคำสั่ง ทุกคนก็ถอยกลับไป
“เราจะสักการะทันที เราจะทำทันทีเลย”
หูหม่าซือผงกศีรษะอย่างสุภาพให้กับชายหนุ่มก่อนจะลากจ้าวฉวางและเฉินผิงเข้าด้านในเพื่อไปที่เทวรูปและแสดงความเคารพ
“อย่าสร้างปัญหาเลยน่า อย่าลืมว่าเรามาเพื่อค้นหาความลับของที่นี่” หูหม่าซือกระซิบกับเฉินผิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...