หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1576

สีหน้าของเทพพยัคฆาแข็งกระด้างขณะมือของเขาที่ถือคทาอยู่สั่นเล็กน้อย

ตู้จือเถิงกับตู้หนานที่ยืนอยู่ข้างๆ อ้าปากค้างเมื่อเห็นฉากนั้น

ในหัวใจของพวกเขา เทพพยัคฆาเป็นทั้งเทพและราชาแห่งเกาะเผิงไหล เทพพยัคฆามอบทุกสิ่งที่ครอบครัวตู้เป็นเจ้าของ

แต่ทว่า เฉินผิงกลับกดดันให้เทพเจ้าของพวกเขาต้องอยู่ในสภาพที่น่าเศร้า

เทพพยัคฆาหรี่ตาลง “ข้าปล่อยให้เด็กสารเลวคนนี้มีชีวิตอยู่ไม่ได้แล้ว”

ความรู้สึกไม่สบายใจเกิดขึ้นในเทพพยัคฆา เขามีความรู้สึกว่าเฉินผิงจะเป็นคนที่ส่งเขาไปสู่หายนะในวันนี้ หากเขาไม่ต่อสู้ด้วยกำลังทั้งหมดที่มี

เขาประเมินเฉินผิงต่ำไปตั้งแต่แรก เพราะเขาไม่คาดคิดว่าเฉินผิงจะมีความลับมากมายขนาดนี้

เขามีร่างเกราะมังกรทองที่แท้จริง กระบี่พิฆาตมังกร หมัดเซิ่งกวง และกระบี่เก้าเงา ทั้งหมดนั่นล้วนเป็นสิ่งไร้เทียมทานในยุคปัจจุบัน

แต่ตอนนี้เฉินผิงยังไม่เข้าใจเทคนิคเหล่านั้นอย่างถ่องแท้ แต่หากวันหนึ่งที่ความสามารถของเขาบรรลุถึงระดับหนึ่งของการบำเพ็ญญาณ นั่นจะทำให้เขาสามารถใช้เทคนิคเหล่านั้นได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ และมันคงเป็นเรื่องที่น่าสะพรึงกลัวอย่างแท้จริง

เทพพยัคฆาพบว่ายากที่จะเชื่อว่าเฉินผิงเชี่ยวชาญเทคนิคเหล่านั้นโดยบังเอิญ แม้แต่ในยุคของสองสามพันปีก่อนทักษะเหล่านั้นก็ยังนับเป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์

เวลาผ่านไปหลายพันปีแล้ว แต่ละเหตุการณ์กลับมาเกิดขึ้นกับเฉินผิงได้อย่างไร เฉินผิเพียงคนเดียวด้วย?

“ข้าจะปล่อยให้มันมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้แน่” เทพพยัคฆาพึมพำ

จากนั้นเขาก็กระทืบเท้าและพุ่งตัวขึ้นไปในอากาศ "เตรียมตัวตายซะ!"

ด้วยเสียงคำรามที่ดุร้าย ร่างกายของเขาระเบิดเป็นเปลวเพลิงที่โหมกระหน่ำ เขาเปล่งรัศมีที่เจือด้วยพลังงานน้ำแข็งที่ให้ความรู้สึกราวกับมาจากนรก

"เทวทัณฑ์!"

จู่ๆ เทพพยัคฆาก็ยกคทาขึ้นสู่ท้องฟ้า

อัญมณีบนคทาเปล่งแสงที่สว่างกว่าดวงอาทิตย์ แล้วพุ่งขึ้นไปบนก้อนเมฆ

โซ่เรืองแสงสองสามเส้นรั้งเฉินผิงไว้ในพริบตา ในขณะเดียวกัน เสาแสงที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางสิบเมตรก็พุ่งลงมาจากท้องฟ้าเข้าใส่เฉินผิง

เทวทัณฑ์ที่เทพพยัคฆาปลดปล่อยออกมานั้นมีพลังมากกว่าของตู้หนานมาก

ตูม!

เสียงคำรามของมังกรทองกึกก้องท้องฟ้าเมื่อมันปะทะกับเสาแห่งแสง การรวมกันของแสงสีขาวและแสงสีทองทำให้เกิดแสงสว่างจ้าราวกับเกิดการระเบิดครั้งใหญ่ขึ้น มันส่องสว่างไปทั่วทั้งเกาะเผิงไหล แม้แต่แสงตะวันบนท้องฟ้าก็ยังดูหม่นหมองเมื่อเทียบกัน

พลเมืองทั้งหมดของเกาะเผิงไหลมารวมตัวกันนอกบ้าน ขณะที่พวกเขาเฝ้าดูแสงที่ส่องสว่างบนท้องฟ้า

ทุกคนต้องหลับตาปี๋เมื่อแสงจ้าส่องเข้ามา

ไม้เว้นแม้แต่เทพพยัคฆา เขาเองก็ต้องยกมือขึ้นเพื่อปิดกั้นแสงนั้น

เมื่อแสงสลัวลง เฉินผิงก็ปรากฏตัวต่อหน้าเทพพยัคฆาก่อนที่ฝ่ายหลังจะเข้าใจสถานการณ์

เทพพยัคฆาทำได้เพียงมองดูกระบี่พิฆาตมังกรในมือของเฉินผิงกระทบอัญมณีที่ฝังอยู่ในคทา

เทพพยัคฆาตกตะลึง เขาพยายามปกป้องอัญมณีล้ำค่า แต่มันก็สายเกินไป

เคล้ง!

ปลายกระบี่พิฆาตมังกรแทงทะลุเหล่าอัญมณี