“เจ้ารู้มากเกินไป ดังนั้นเจ้าก็ต้องตายเหมือนกัน” เทพพยัคฆาพูดช้าๆ ขณะมองไปยังตู้หนาน
เมื่อตู้หนานเผชิญหน้ากับเทพพยัคฆา ความหวาดกลัวบนใบหน้าของเขาถูกแทนที่ด้วยความสิ้นหวัง
เขารู้ว่าไม่มีทางหนีได้หากเทพพยัคฆาตั้งใจจะฆ่าเขา
เขาหลับตาและรอให้ช่วงเวลาสุดท้ายมาถึง
“ทุกสิ่งที่เจ้าได้รับจากข้า ตอนนี้ข้าจะทวงมันคืน”
เทพพยัคฆายกมือขึ้นและลูกแก้วใสสว่างปรากฏขึ้นบนฝ่ามือ พลันก็บังเกิดสายฟ้าฟาดผ่านร่างของเขา
พลังดูดเข้าโจมตีตู้หนานในชั่วพริบตาต่อมา และพลังวิญญาณในร่างกายของเขาก็เริ่มระบายออกทีละน้อย
ในหลุมยุบที่อยู่ใกล้เคียง วิญญาณใหม่ของเฉินผิงที่เพิ่งถูกแรงกระแทกสะบักสะบอมจนไม่เป็นรูปเป็นร่างเริ่มเปล่งประกาย อย่างไรก็ตาม เทพพยัคฆาจดจ่ออยู่กับการดูดพลังวิญญาณออกจากตู้หนานจนไม่ทันได้สังเกตเห็น
ร่างกายของเฉินผิงฟื้นตัวอย่างน่าอัศจรรย์ ในเวลาไม่นานอาการบาดเจ็บของเขาก็หายสนิท มีแม้กระทั่งผิวที่บริสุทธิ์ของเกิดใหม่ในตอนนี้
ไม่เพียงแต่ร่างกายของเขาจะแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น แต่เขายังบรรลุไปถึงขั้นวิญญาณใหม่ระดับแปดอีกด้วย
เฉินผิงไม่คาดฝันว่าจะบรรลุไปถึงขั้นถัดมาได้ด้วยการเอาชีวิตเข้าแลกแบบนี้ ตอนนี้เขาเหลืออีกเพียงก้าวเดียวก็จะเข้าสู่ขั้นวิญญาณใหม่ระดับสูงสุด
ดวงตาของเขาเบิกโพลงขึ้นทันใด มีแววเย็นเยียบฉายผ่านดวงตาคู่นั้น
จากนั้น เขาก็ลอยขึ้นไปในอากาศและได้เห็นเทพพยัคฆากำลังดูดพลังวิญญาณของตู้หนานอยู่
ตู้หนานปิดตานิ่งสงบไม่ขัดขืน
เขาได้ยอมจำนนต่อชะตากรรมของตนแล้ว
เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินผิงก็ขมวดคิ้ว และในวินาทีต่อมาเขาปล่อยเสียงคำรามและเหวี่ยงกำปั้นไปที่เทพพยัคฆา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...