ถึงกระนั้นเฉินผิงก็ไม่ขยับเขยื้อน พลังของเสี่ยวหรูดูเหมือนจะไม่มีผลกับเขา
“ฮ่าๆ! แกช่วยเขาไม่ได้หรอก...” หลงเซียวตะคอกอย่างได้ใจ
จ้าวฉวางและคนอื่นๆ จ้องมองหลงเซียวด้วยสายตาขุ่นเคือง รัศมีของพวกเขาพุ่งขึ้นอย่างทวีคูณ
ต่อให้ต้องตาย พวกเขาก็จะไม่ยอมให้หลงเซียวฆ่าเฉินผิง
“พวกแกทุกคนไม่ต่างกับมดตัวจ้อย เชื่อจริงๆ หรือว่าจะหยุดฉันได้?”
หลงเซียวสัมผัสได้ถึงเจตจำนงสังหารของพวกเขาและเริ่มหัวเราะด้วยความพึงพอใจยิ่งกว่าเดิม
จ้าวฉวางและคนอื่นๆ ยังคงเงียบกริบ แต่มีโทสะอันเยือกเย็นฉายในดวงตาของพวกเขา เห็นได้ชัดว่าพวกเขาตั้งใจที่จะออกไปต่อสู้อย่างเต็มที่
“คุณชี่ เราควรทำยังไงดี?” สิงจวินกระซิบกับคุณชี่ในตอนนั้น
เฉินผิงใกล้ตายอยู่รอมร่อ และสิงจวินเห็นว่าคุณชี่ไม่มีวี่แววว่าจะยื่นมือเข้าช่วย
“รอดูกันต่อไป เฉินผิงไม่ตายง่ายๆ แบบนั้นหรอก”
คุณชี่พูดอย่างสงบ ขณะที่ดวงตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อย
ทันใดนั้นเองก็มีแสงส่องออกมาจากร่างของเฉินผิง
ดูราวกับว่าตัวเขาจะกลายเป็นลำแสง
หลังจากนั้น เมฆก็มารวมตัวกันบนท้องฟ้าและเกิดฟ้าแลบแปลบปลาบปนกับเสียงฟ้าร้องดังกึกก้อง
ร่างของเฉินผิงลอยขึ้นไปบนฟ้าท่ามกลางแสงสว่าง
“นี่มัน... เกิดอะไรขึ้น?”
“หรือนี่จะเป็นอสุนีบาต? เฉินผิงกำลังจะเพิ่มระดับพลังในตอนนี้งั้นหรือ?”
“เป็นไปได้ยังไง? ใครมันจะผ่านอสุนีบาตได้ในสภาพหมดสติ?”
“ช่างเป็นภาพที่น่ากลัวมาก อสุนีบาตจะน่าพรั่นพรึงสักแค่ไหนกัน?”
ทุกคนจ้องมองที่ความผิดปกติในอากาศและเริ่มพูดคุยกันด้วยความตกใจ
ตูม!
ทันใดนั้นก็เกิดเสียงดังกัมปนาทเมื่อสายฟ้าฟาดใส่ร่างของเฉินผิง
ตูม!
ตูม!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...