หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1613

แสงสีดำปะทะกับสายลมแรงอันทรงพลังซึ่งเกิดจากหมัดของเฉินผิงในทันที

เกิดเสียงดังก้องในอากาศ

หมัดของเฉินผิงถูกแสงสีดำทำลาย หลังจากนั้นแสงสีดำก็พุ่งชนร่างของเขาอย่างแรงและซัดเขาขึ้นไปในอากาศ

เฉินผิงปลิวขึ้นบนท้องฟ้าก่อนจะร่วงลงสู่พื้นอย่างหนักหน่วง

ตูม!

แรงกระแทกนั้นทำให้เกิดหลุมขนาดใหญ่ขึ้นบนสังเวียนประลองยุทธ์

สังเวียนประลองยุทธ์ถูกสร้างขึ้นเพื่อการต่อสู้ มีการใช้ทองคำและโลหะที่แข็งแกร่งในการก่อสร้าง และเวทียังได้รับการเสริมความแข็งแกร่งด้วยวงแหวนอาคมอีกด้วย

ถึงกระนั้น แรงกระแทกจากร่างของเฉินผิงที่ร่วงลงพื้นก็ยังทำให้เกิดหลุมขนาดใหญ่ขึ้น

เฉินผิงกัดฟันและค่อยๆ ปีนขึ้นจากหลุมขนาดใหญ่ที่ร่างกายของเขาสร้างขึ้นมา

ในขณะนั้นหลงเซียวมองลงมาที่เฉินผิง ทำราวกับว่าเขาเป็นเทพผู้สูงส่ง

“ฮ่าๆๆ แกสู้ฉันไม่ได้เลย จะฝืนต่อไปอีกเพื่ออะไร?” เขาหัวเราะอย่างเย็นชา

หลังจากนั้น แสงสีดำอีกสายก็ปรากฏขึ้นเหนือหัวของหลงเซียว มันพุ่งเข้าหาเฉินผิงราวกับฟ้าผ่า

เขาจะไม่หยุดจนกว่าเฉินผิงจะตายต่อหน้าต่อตาเขา

ศึกนั้นเป็นการต่อสู้กันจนถึงชีวิต ระหว่างเขากับเฉินผิงต้องมีใครคนหนึ่งตาย

เมื่อเฉินผิงเห็นดังนั้นเขาก็โบกมือขวา และกระบี่พิฆาตมังกรก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา

กระบี่ถูกเสริมความแข็งแกร่งด้วยพลังมังกรและส่องแสงเป็นประกาย

เฉินผิงปล่อยคลื่นรัศมีออกไป มันเคลื่อนออกจากมือของเขาก่อนที่จะพันรอบกระบี่พิฆาตมังกร

ดูเหมือนกระบี่พิฆาตมังกรจะสัมผัสได้ว่าเฉินผิงกำลังตกอยู่ในอันตราย เพราะมันส่งเสียงกรีดร้องออกมา

“วิชากระบี่เทพเจ้าเก้าเงา! กระบวนท่าแรก...” แสงที่น่าสะพรึงกลัวส่องออกมาจากคมกระบี่ในขณะที่เฉินผิงตะโกน

มีแสงพุ่งออกมาจากกระบี่และปะทะกับแสงสีดำอย่างรุนแรง แต่ก็ไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับแสงสีดำ

การโจมตีของเฉินผิงทำอะไรไม่ได้เลย

เมื่อแสงนั้นกระทบกับแสงสีดำ มันก็หายไปทันที

พอเห็นเช่นนั้น สีหน้าของเฉินผิงก็กลายเป็นบูดบึ้งพร้อมขบฟันแน่น

“กระบวนท่าที่สอง...”

พรึบ!

ตูม!

“เขาตายแล้วเหรอ?”

“เขาไม่ตายง่ายๆ หรอก ใช่ไหม?”

ทุกคนเริ่มคุยกันแบบเงียบๆ

“คุณเฉิน...”

จ้าวฉวางและคนอื่นๆ รีบวิ่งไปข้างหน้าราวกับคนบ้า

กู่หลิงเอ๋อร์กระโดดขึ้นและพุ่งไปหาเฉินผิงทันที

“เฉินผิง! เฉินผิง...” กู่หลิงเอ๋อร์เรียกชื่อเฉินผิงครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เฉินผิงตอบกลับด้วยการหายใจรวยริน ตาของเขาปิดสนิทและดูเหมือนว่าเขาจะหมดสติ

“คุณเฉิน! ลืมตาขึ้นมาเถอะครับ! คุณจะตายไม่ได้นะ!”

จ้าวฉวางเริ่มตะโกนต่อหน้าคนนับร้อย

ทางด้านเสี่ยวหรู เธอจ้องไปยังเฉินผิงที่ไม่ขยับเขยื้อนในขณะที่ความโกรธเข้าครอบงำเธอ

หลังจากนั้นไม่นาน แสงสีขาวก็ห่อหุ้มตัวเธอไว้ และชุดเกราะสีขาวก็ปรากฏขึ้นรอบตัวเธอ

ลำแสงสีขาวอันศักดิ์สิทธิ์ล้อมรอบตัวเฉินผิง และดูเหมือนจะกำลังรักษาบาดแผลของเขา