หลงจิ้งกั๋วนึกบางอย่างขึ้นมาได้ในทันใด “ถ้าอย่างนั้นน้ำพุมังกรก็ยังไม่ได้เหือดแห้ง แต่ถูกแกขโมยไป?”
ทันใดนั้นเขาก็เข้าใจว่าทำไมน้ำพุมังกร ทรัพยากรที่สำคัญที่สุดของตระกูลหลงถึงได้ลดลงจนหมด
ปรากฏว่าหลงซิงซูเป็นคนเอาไปใช้อย่างลับๆ
หลงซิงซูเป็นคนดูแลน้ำพุมังกรมาตลอด และหลงจิ้งกั๋วไม่เคยสงสัยเขาเลย เมื่อเขาคิดเรื่องนี้ออกในที่สุด เขาจึงตระหนักว่าความจริงมันช่างย้อนแย้งและเจ็บแสบ
"ไอ้คนทรยศ! ฉันจะไม่มีวันยกโทษให้แก..."
หลงจิ้งกั๋วโกรธมาก เขาพุ่งเข้าหาหลงซิงซูอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม ขณะที่เขาไปข้างหน้าได้สองก้าว เขาก็ถูกตรึงด้วยแรงดึงดูดอันแข็งแกร่ง เฉินผิง ขยับมือและจับตัวหลงจิ้งกั๋วได้อย่างง่ายดาย
“กล้าดียังไงถึงมาหลอกฉัน?”
เฉินผิงจ้องไปที่หลงจิ้งกั๋วก่อนจะชกใส่เขา
เลือดสดๆ กระฉูดออกจากปากของหลงจิ้งกั๋ว ขณะที่ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด
"เฉินผิง ถ้าแกฆ่าฉัน แกจะไม่มีวันรู้ว่าแม่ของแกอยู่ที่ไหน..."
หลงจิ้งกั๋วกัดฟัน
“บอกฉันมา แกเอาแม่ฉันไปซ่อนไว้ที่ไหน?”
เฉินผิงคว้าคอเสื้อของหลงจิ้งกั๋วและเขย่าตัวเขาพลางตะโกนไปด้วย
"ฮ่าๆ ฉันไม่บอกหรอก ฉันจะทำให้แกไม่มีวันได้เจอเธอ..."
หลงจิ้งกั๋วหัวเราะเสียงดัง
"อ้าก!"
เฉินผิงชกหลงจิ้งกั๋วอย่างบ้าคลั่งราวกับเขาเสียสติไปแล้ว
หมัดแต่ละหมัดอัดลงบนตัวหลงจิ้งกั๋ว
ใบหน้าของหลงจิ้งกั๋วพังยับเยิน แต่เขาก็ยังไม่ยอมพูด
เขาเหลือลมหายใจเฮือกสุดท้าย แต่ก็ยังไม่ยอมบอกว่าเขาซ่อนแม่ของเฉินผิงไว้ที่ไหน
“แม่ของคุณถูกสมุนของเขาพาตัวไปที่คฤหาสน์จื้อเสี่ยว” หลงซิงซูบอก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...