หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1623

สมาชิกตระกูลตระกูลหลงตัวสั่นเทาภายใต้แรงกดดันมหาศาล พวกเขาล้มลงกับพื้นและคุกเข่า บางคนที่ไม่สามารถทนต่อแรงกดดันได้ถึงกับกระอักเลือดออกมาก่อนจะตายคาที่

แม้แต่หลงจิ้งกั๋วที่พยายามต้านแรงกดดันสุดกำลังก็ได้แต่คุกเข่าอย่างหมดหนทาง

เฉินผิงมอลลงมาที่หลงจิ้งกั๋วแล้วพูด "ฟังนะ แกไม่มีสิทธิ์มาต่อรองกับฉัน อันที่จริง แกไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากฟังที่ฉันบอก ฉันมีหลายวิธีที่จะทำให้แกพบเจอชะตากรรมที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตาย"

ขณะที่เฉินผิงพูด ลำแสงสีทองก็ลอยเข้าสู่ร่างของหลงจิ้งกั๋ว

ร่างกายของหลงจิ้งกั๋วเกิดอาการคันอย่างควบคุมไม่ได้ ความเจ็บปวดรุนแรงแล่นไปทั่วร่าง

รู้สึกราวกับมดนับหมื่นตัวกำลังกัดเขา

หลงจิ้งกั๋วกลิ้งไปมากับพื้นในขณะที่ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด

เขาเป็นเจ้ายุทธ์ชราผู้โด่งดัง แต่เขากลับนอนเกลือกกลิ้งบนพื้นอย่างไร้ศักดิ์ศรี

เหล่าสมุนของเขาจ้องมองที่หลงจิ้งกั๋วด้วยสีหน้าที่อธิบายไม่ถูก

มีเพียงหลงซิงซูเท่านั้นที่เผยสีหน้าเย็นชาขณะที่เขาคุกเข่า

"ก็ได้ ฉันจะปล่อยเธอไป ฉันสัญญา ฉันจะปล่อยแม่ของแกไป..." หลงจิ้งกั๋วหายใจหอบ ความเจ็บปวดแสนสาหัสทรมานเขาเสียจนไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากยอมทำตามคำสั่งของเฉินผิง

เฉินผิงโบกมือ แล้วแสงสีทองก็ลอยออกมาจากร่างของหลงจิ้งกั๋ว

ร่างกายของหลงจิ้งกั๋วชุ่มเหงื่อ เขาหายใจออกแรงๆ ก่อนที่จะลุกขึ้นยืน

“พาฉันไปที่นั่น” เฉินผิงสั่งหลงจิ้งกั๋วอย่างเย็นชา

เขารู้ว่ามีเพียงหลงจิ้งกั๋วเท่านั้นที่สามารถเปิดประตูสู่คุกใต้ดินได้

หลงจิ้งกั๋วพยักหน้าก่อนจะเดินไปที่ลานบ้าน ในขณะที่เฉินผิงเดินตามหลังเขา

"จะไปไม่ได้..."