หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1639

ชายในชุดดำพยายามเอื้อมมือไปคว้าตัวพวกเขา แต่หลุมดำได้หายไปแล้ว

เขามีอุปกรณ์ย้ายมิติ? ชายหนุ่มคนนั้นคือใคร?

ชายผู้นั้นจ้องมองไปยังพื้นที่ว่างเปล่าด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

หานฉิงเอ๋อร์หลบหนีไปได้ เมื่อเขาหันกลับมา ชายคนนั้นก็เห็นว่าพรรคพวกทั้งสี่คนของเขายังติดพันกับการต่อสู้ถึงตายกับชิวจวี๋ พวกเขาดูเหมือนจะไม่ต้องการปล่อยให้เธอมีชีวิตอยู่

ชิวจวี๋ได้รับบาดเจ็บสาหัส เธออาศัยไหวพริบที่เหลืออยู่เพื่อป้องกันตัว

"เร็วเข้า! ตรงนี้แหละ!”

ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงฝีเท้าและเสียงตะโกนโหวกเหวกดังเข้ามาใกล้

เมื่อชายในชุดดำได้ยินเสียงเอะอะโวยวาย พวกเขาก็สบตากันและหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

ชิวจวี๋ก็จากไปอย่างเร่งรีบเช่นกัน เธอฝืนพาร่างที่บาดเจ็บออกไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เธอไม่ต้องการให้ใครเห็นเธอในสภาพนี้

ตอนที่ทั้งสองฝ่ายออกไปนั้นเอง เหล่าผู้คุมกฎก็มาถึงที่เกิดเหตุ นำโดยสิงจวิน

สิงจวินตรวจดูพื้นที่เละเทะอย่างละเอียดและเห็นว่ามีเลือดสดๆ อยู่บนพื้น สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นจริงจังในทันที

“ท่านครับ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะหนีไปแล้ว” เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพูด

"งั้นหรือ ไปกันเถอะ"

พอเขาโบกมือ ทั้งกลุ่มก็สลายตัว

ในขณะเดียวกัน เฉินผิงใช้วงแหวนจักรวาลเพื่อเคลื่อนย้ายตัวเองและหานฉิงเอ๋อร์ไปยังบ้านตระกูลหลง

พวกเขาเดินกะเผลกอย่างงุ่มง่ามเข้าไปในอาคารหลัก ช่วยพยุงกันและกันขณะเดิน

เมื่อแม่บ้านเห็นเฉินผิงกลับมาในสภาพที่น่าสยดสยอง พวกเขาก็รีบแจ้งหลงซิงซูทันที

“เฉินผิง เกิดอะไรขึ้นกับคุณ?”

เนื่องจากเฉินผิงที่เดินอยู่มีเลือดไหลเป็นทาง หลงซิงซูจึงอดไม่ได้ที่จะตอบสนองด้วยท่าทีตกใจ

ในเมื่อเฉินผิงเป็นขุนพลยุทธ์ จะมีสักกี่คนในยุทธภพแห่งจิงตูที่มีพลังมากพอที่จะทำให้เขาบาดเจ็บได้?

"จัดเตรียมห้องและส่งคนไปเอาสมุนไพรที่หุบเขายา!" เฉินผิงกล่าว

หลงซิงซูพยักหน้าและออกคำสั่งทันที

โดยปกติแล้ว พลังวิญญาณน้อยนิดของที่นี่ไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก ความเร็วในการรักษาตัวของ หานฉิงเอ๋อร์จึงเชื่องช้าลงอย่างมาก

เฉินผิงเดินไปที่ห้องข้างๆ และเริ่มรักษาอาการบาดเจ็บของตัวเอง

ที่กระทรวงยุติธรรมในจิงตู แสงไฟด้านในอาคารยังคงส่องสว่างในยามค่ำคืน

คุณชี่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานพร้อมกับขมวดคิ้วเล็กน้อย

"คุณชี่ เราตรวจสอบที่เกิดเหตุก่อนหน้านี้แล้วครับ รูปการบ่งชี้ว่านี่ไม่ใช่การต่อสู้ระหว่างผู้ฝึกยุทธ์ทั่วไป ที่จิงตูมีกฎชัดเจนในเรื่องนี้ เราห้ามไม่ให้ต่อสู้ในพื้นที่ของพลเรือนโดยเด็ดขาด ดังนั้นผมจึงเชื่อว่าไม่มีใครกล้าฝ่าฝืนกฎข้อนี้ อีกอย่างรัศมีที่ตกค้างอยู่ซึ่งเราพบเข้าบ่งบอกว่าคนเหล่านี้มีพลังมหาศาล ผมเกรงว่า ... "

สิงจวินหยุดพูดโดยไม่แน่ใจว่าเขาควรจะบอกข้อสันนิษฐานของเขาดีไหม

“ที่คุณสงสัยน่ะถูกต้องแล้ว พวกเขาเหล่านี้คือคนของอาณาจักรลับ” คุณชี่พูดอย่างจริงจัง

แม้ว่าสิงจวินจะไม่ได้เอ่ยสิ่งที่เขาคิด แต่คุณชี่ก็สามารถบอกได้ว่าชายอีกคนกำลังคิดอะไรอยู่

"คนเหล่านั้นคือใครกันครับ? และทำไมพวกเขาถึงเสี่ยงออกจากอาณาจักรลับเพื่อมาต่อสู้กันในโลกมนุษย์?" สิงจวินถามด้วยความตกใจ

คุณชี่เพียงแค่ถอนหายใจและส่ายหัวเป็นคำตอบ "ผมไม่แน่ใจ อย่างไรก็ตาม มีเหตุการณ์ทำนองนี้เกิดขึ้นเมื่อเร็วๆ นี้ ผมคิดว่าเรากำลังจะเผชิญกับความโกลาหลครั้งใหญ่..."

ในขณะที่สิงจวินไม่รู้ว่าคุณชี่หมายถึงอะไร แต่มีสิ่งหนึ่งที่ยังชัดเจน เหตุการณ์นองเลือดเช่นนี้จะต้องเกิดขึ้นอีกครั้งอย่างแน่นอน