ชายในชุดดำพยายามเอื้อมมือไปคว้าตัวพวกเขา แต่หลุมดำได้หายไปแล้ว
เขามีอุปกรณ์ย้ายมิติ? ชายหนุ่มคนนั้นคือใคร?
ชายผู้นั้นจ้องมองไปยังพื้นที่ว่างเปล่าด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
หานฉิงเอ๋อร์หลบหนีไปได้ เมื่อเขาหันกลับมา ชายคนนั้นก็เห็นว่าพรรคพวกทั้งสี่คนของเขายังติดพันกับการต่อสู้ถึงตายกับชิวจวี๋ พวกเขาดูเหมือนจะไม่ต้องการปล่อยให้เธอมีชีวิตอยู่
ชิวจวี๋ได้รับบาดเจ็บสาหัส เธออาศัยไหวพริบที่เหลืออยู่เพื่อป้องกันตัว
"เร็วเข้า! ตรงนี้แหละ!”
ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงฝีเท้าและเสียงตะโกนโหวกเหวกดังเข้ามาใกล้
เมื่อชายในชุดดำได้ยินเสียงเอะอะโวยวาย พวกเขาก็สบตากันและหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
ชิวจวี๋ก็จากไปอย่างเร่งรีบเช่นกัน เธอฝืนพาร่างที่บาดเจ็บออกไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เธอไม่ต้องการให้ใครเห็นเธอในสภาพนี้
ตอนที่ทั้งสองฝ่ายออกไปนั้นเอง เหล่าผู้คุมกฎก็มาถึงที่เกิดเหตุ นำโดยสิงจวิน
สิงจวินตรวจดูพื้นที่เละเทะอย่างละเอียดและเห็นว่ามีเลือดสดๆ อยู่บนพื้น สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นจริงจังในทันที
“ท่านครับ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะหนีไปแล้ว” เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพูด
"งั้นหรือ ไปกันเถอะ"
พอเขาโบกมือ ทั้งกลุ่มก็สลายตัว
ในขณะเดียวกัน เฉินผิงใช้วงแหวนจักรวาลเพื่อเคลื่อนย้ายตัวเองและหานฉิงเอ๋อร์ไปยังบ้านตระกูลหลง
พวกเขาเดินกะเผลกอย่างงุ่มง่ามเข้าไปในอาคารหลัก ช่วยพยุงกันและกันขณะเดิน
เมื่อแม่บ้านเห็นเฉินผิงกลับมาในสภาพที่น่าสยดสยอง พวกเขาก็รีบแจ้งหลงซิงซูทันที
“เฉินผิง เกิดอะไรขึ้นกับคุณ?”
เนื่องจากเฉินผิงที่เดินอยู่มีเลือดไหลเป็นทาง หลงซิงซูจึงอดไม่ได้ที่จะตอบสนองด้วยท่าทีตกใจ
ในเมื่อเฉินผิงเป็นขุนพลยุทธ์ จะมีสักกี่คนในยุทธภพแห่งจิงตูที่มีพลังมากพอที่จะทำให้เขาบาดเจ็บได้?
"จัดเตรียมห้องและส่งคนไปเอาสมุนไพรที่หุบเขายา!" เฉินผิงกล่าว
หลงซิงซูพยักหน้าและออกคำสั่งทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...