หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1640

เช้าวันต่อมา เฉินผิงก็รู้สึกดีขึ้นมากเพราะเขามีร่างกายที่แข็งแกร่ง

ในขณะเดียวกัน ซูฉางเซิงก็รีบไปที่บ้านของตระกูลหลง พร้อมกับยาและสมุนไพรหลากชนิด

เขากระวนกระวายที่จะรู้เกี่ยวกับอาการบาดเจ็บของเฉินผิงและเอายามาส่งด้วยตัวเอง

“นายท่าน เป็นอะไรมากไหมครับ?” เขาถามอย่างเป็นกังวลหลังจากเห็นเฉินผิง

"ผมสบายดี" เฉินผิงส่ายหัว “คุณได้เอาสมุนไพรที่ผมต้องการมาหรือเปล่า?”

“ใช่ครับ แล้วก็ผมเอายามาด้วย” ซูฉางเซิงนำยาและสมุนไพรที่เขาเอามาด้วยให้เฉินผิงดู

เฉินผิงรวบรวมทุกอย่างและไปเคาะประตูห้องข้างๆ เขา

หานฉิงเอ๋อร์เปิดประตู หลังจากที่พักฟื้นจากอาการบาดเจ็บเป็นเวลาหนึ่งคืน เธอก็ดูดีขึ้นมาก แต่รัศมีของเธอยังไม่คงที่

สภาพของเฉินผิงที่ดูเหมือนจะไม่ได้รับบาดเจ็บเลยทำเอาหานฉิงเอ๋อร์ตั้งตัวไม่ทัน

ผ่านไปเพียงหนึ่งคืน เฉินผิงหายเร็วขนาดนี้ได้ยังไงในเมื่อพลังวิญญาณของที่นี่มีน้อยนิด?

"คุณสบายดีไหมครับ?" เฉินผิงถาม

หานฉิงเอ๋อร์พยักหน้าให้เขาอย่างมั่นใจ "ฉันสบายดี"

“ผมมีสมุนไพรและยาที่สามารถช่วยให้คุณอาการดีขึ้นได้” เฉินผิงพูดขณะที่เขายื่นยาและสมุนไพรที่ซูฉางเซิงนำมาให้เธอ

หานฉิงเอ๋อร์มองดูของที่เขาเอาให้เธอ เธอรู้ว่าของพวกนี้มีค่ามากในโลกมนุษย์

เธอถามอย่างสับสน "ทำไมคุณถึงช่วยฉันเอาไว้?"

เฉินผิงกับเธอไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกัน และพวกเขาก็ไม่รู้จักกันมาก่อน เธอจึงไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงปฏิบัติกับเธอดีขนาดนี้

“อย่ากังวล ผมไม่มีเจตนาแอบแฝง คุณจะออกไปก็ได้หลังจากที่คุณหายดีแล้ว” เฉินผิงอธิบาย กังวลว่าเธอจะเข้าใจเจตนาของเขาผิด

“ฉัน...” หานฉิงเอ๋อร์เม้มริมฝีปาก แต่เธอไม่รู้จะตอบอย่างไร ในที่สุดเธอก็พูดได้เพียงว่า "ขอบคุณ สักวันฉันจะตอบแทนบุญคุณ"