“พี่เฉินผิง เป็นเพราะผู้หญิงคนนี้เหรอ พี่ถึงไม่ไปกินข้าวกับฉัน?”
หวังหันหันพึมพำกับตัวเอง ตาของเธอเปียกแล้ว!
วิลล่าตระกูลซู!
ซูเหวินจงและกู่เวิ่นเทียนกำลังนั่งดื่มชาและพูดคุยกันที่ห้องนั่งเล่น!
ถ้าเป็นเมื่อก่อน แม้ว่าซูเหวินจงจะเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในหงเฉิงแต่เขาก็ไม่มีโอกาส ที่จะได้ดื่มชาและพูดคุยกับกู่เวิ่นเทียน!
ตอนนี้ฐานะของซูเหวินจงไม่เหมือนเดิมแล้ว ทุกคนต่างรู้ดีว่าซูเหวินจงเป็นพ่อตาของเฉินผิง ฐานะนี้มีอำนาจมากกว่าตำแหน่งมหาเศรษฐีหงเฉิงนั้น!
แวบเดียวซูอวี่ฉีกับเฉินผิงก็ไปถึง เมื่อเห็นเฉินผิง กู่เวิ่นเทียนก็รีบลุกขึ้น "คุณเฉิน..."
“ไม่ต้องเกร็งขนาดนี้ก็ได้ท่านกู่ ดูเหมือนช่วงนี้ท่านจะสุขภาพดีมากนะ…”
เฉินผิงยิ้มเล็กน้อย!
“คุณเฉินก็ชมเกินไป ไม่อย่างนั้นคนแก่ๆอย่างผม คงถูกมังกรแค้นนั้นสูบจนเกลี้ยงไปนานแล้ว!”
กู่เวิ่นเทียนรู้ว่าสุขภาพของเขาดีมาก ต้องชมเฉินผิงเยอะๆถ้าไม่ใช่เพราะการกระทำของเฉินผิง กู่เวิ่นเทียน คงนั่งบนเก้าอี้มังกรทั้งวันและร่างกายของเขาคงจะทรุดไปนานแล้ว!
“เป็นเพราะสุขภาพร่างกายของท่าน…” เฉินผิงพูดด้วยรอยยิ้ม !
“เฉินผิง ผมได้ยินอวี่ฉีบอกว่าตอนนี้คุณทำงานที่แผนกอุตสาหกรรมเคมีรายวันของซินอวี่เหรอ”
ซูเหวินจงถามเฉินผิง
“อืม ผมเป็นพนักงานขาย!” เฉินผิงพยักหน้า !
“คุณจะลำบากไปทำไม? ตอนแรกผมถามคุณว่าคุณชอบทำธุรกิจไหม คุณบอกว่าไม่ชอบ ตอนนี้ไปเป็นแค่พนักงานขายต๊อกต๋อยคนหนึ่ง คุณคงไม่ได้อยากจะเริ่มต้นจากจุดต่ำสุดขึ้นมาหรอกใช่ไหม”
ซูเหวินจงถาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...