เมื่อซุนเสี่ยวเหมิงได้ยินเรื่องนี้ เธอมีดีใจมากจนแทบจะกระโดดและพูดอย่างตื่นเต้น “จริงเหรอ? ดูเหมือนว่าเฉินผิงคนนี้จะไม่ได้ไร้ประโยชน์”
“หืม ผมคิดว่าเขาแค่อาศัยรากฐานที่เราวางไว้ก่อนหน้านี้!” ชุยจื้อหย่วนพ่นลมอย่างเย็นชา เขาไม่คิดว่านี่เป็นความดีความชอบของเฉินผิง
“ใช่ ถ้าไม่ใช่เพราะก่อนหน้านี้พวกเราวิ่งวุ่นกัน เฉินผิงจะเซ็นสัญญาได้อย่างง่ายดายได้อย่างไร…”
ซุนเสี่ยวเหมิงก็รีบพยักหน้า!
“โอเค ฉันจะเอาสัญญาไปให้ผู้จัดการสิง ผู้จัดการสิงจะต้องตบรางวัลให้ฉันอย่างแน่นอน บางทีฉันอาจถูกโยกย้ายไปยังแผนกจัดซื้อโดยตรง!”
หลังจากที่ชุยจื้อหย่วนพูดเสร็จ เขาก็ถือสัญญาอย่างมีความสุขและไปที่ห้องทำงานของผู้จัดการ!
เพราะชุยจื้อหย่วนมีความสุขมาก เขาจึงเดินเข้ามาโดยที่ไม่เคาะประตู!
ในเวลานี้สิงจวินกำลังคุยโทรศัพท์อยู่และเมื่อเขาเห็นใครบางคนบุกเข้ามา เขาก็วางสายทันที!
เมื่อเห็นว่าเป็นชุยจื้อหย่วน ใบหน้าของ Xing Jun ก็มืดมนมาก!
และตอนนี้ชุยจื้อหย่วนก็รู้ว่าเขากำลังจะสร้างปัญหา เขาตกใจจนตัวสั่นจึงหยิบสัญญาขึ้นมาแล้วพูดว่า "คุณสิง เราเซ็นสัญญากับเทียนเหม่ยแล้ว!"
เพราะนี่คือสัญญาครั้งใหญ่ บางทีสิงจวินได้ยินข่าวนี้แล้วก็จะไม่โกรธเขาแล้ว!
แต่ชุยจื้อหย่วนคิดผิด เมื่อเสียงสิ้นของตน สิงจวินก็โกรธจัดในทันที: "ออกไป ออกไปซะ..."
ทันใดนั้นสิงจวินก็ปาถ้วยน้ำชาไปทางชุยจื้อหย่วน!
เพล้ง!
เสียงถ้วยกระทบตกแตก ทำให้ชุยจื้อหย่วนนั้นตกใจจนรีบวิ่งออกไป!
ในขณะนั้นสิงจวินกัดฟันและผ่อนลมหายใจหนัก เห็นได้ชัดว่าโกรธไม่เบา!
เขารู้อยู่แล้วว่าเฉินผิงได้เซ็นสัญญากับบริษัทเทียนเหม่ยได้อย่างราบรื่น ตอนแรกเขาวางแผนที่จะปล่อยให้ เฉินผิงได้รับความอับอาย แต่คิดไม่ถึงว่าคนที่อับอายขายหน้าจะเป็นเซียวเหล่ย!
สายที่โทรมาเมื่อกี้มาจากเซียวเหล่ย เขาโทรมาด่าสิงจวินโดยเฉพาะ ตอนนี้สิงจวินไม่อยากจะอยู่กับตระกูลซูอีกต่อไปแล้ว เขาเลยติดต่อกับเซียวเหล่ยและตอนนี้ก็จัดการเรื่องการทรยศต่อตระกูลซูโดยเอาจุดอ่อนของตระกูลไปบอกเซียวเหล่ย ให้มันอยู่ในกำมือของเขา แม้ว่าเซียวเหล่ยจะดุด่าเขา เขาก็ทำได้เพียงอดทนอดกลั้นไว้!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...