เก๋อฝูไห่กำลังจะสติแตก เจียอี๋แกรู้ไหมว่าตอนนี้เฉินผิงแข็งแกร่งขนาดไหนแล้ว? เขาเป็นคนที่ผู้อาวุโสใหญ่ยังต้องแสดงคำนับ แกพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงแบบนั้นได้ยังไงกัน? แกกำลังรนหาที่ตายอยู่ใช่ไหม? นอกเหนือไปจากนั้น เก๋ออยู่หานก็ยังเป็นลูกสาวของผู้อาวุโสใหญ่ ตอนนี้แกหึงหวงเก๋ออยู่หานเท่ากับรนหาที่ตายชัดๆ!
"พ่อคะ พ่อเป็นอะไรไปน่ะ? เขา—"
ก่อนที่เก๋อเจียอี๋จะทันได้พูดอะไร เก๋อฝูไห่ก็โยนเธอกลับเข้าห้องไป
"คุณเฉิน ได้โปรดอย่าถือสาเธอเลยนะครับ เธอก็เป็นแบบนี้แหละ..."
เก๋อฝูไห่รีบขอโทษขอโพยเฉินผิง
เฉินผิงยิ้มอย่างไม่นำพาใส่ใจ "ผมคิดว่าคุณควรอธิบายให้คุณหนูเก๋อเข้าใจ ผมไม่ใช่คนหลายใจอย่างที่เธอคิดเลยนะ"
"แน่นอนครับ ผมจะอธิบายกับเธอเอง!"
เก๋อฝูไห่ผงกศีรษะแรงๆ
เฉินผิงจากไปพร้อมเก๋ออยู่หาน ในขณะเดียวกัน เก๋อฝูไห่ไปหาเก๋อเจียอี๋เพื่อเตือนเธออย่างจริงๆ จังๆ
"ฟังพ่อพูดนะ คราวหน้าพอแกเจอคุณเฉิน แกต้องให้เกียรติเขาด้วย อย่าได้กล้าลบหลู่ดูหมิ่นเขาเป็นอันขาด! แกห้ามพูดกับเขาแบบที่แกทำเมื่อสักครู่นี้เป็นอันขาด แกเข้าใจใช่ไหม?" เก๋อฝูไห่ตำหนิเก๋อเจียอี๋
เก๋อเจียอี๋รู้สึกประหลาดใจ "พ่อคะ เป็นอะไรไปน่ะ? พ่อเดินทางกลับมาจากคฤหาสน์ตระกูลเก๋อก็ทำตัวแปลกๆ มาจนถึงตอนนี้ ต่อให้เฉินผิงมีทักษะบางอย่าง แต่พ่อก็ไม่จำเป็นต้องกลัวเขาขนาดนั้นเลยนี่คะ ยิ่งไปกว่านั้น ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน? เธอกำลังคบหากับเฉินผิงอยู่ใช่ไหมคะ?"
เมื่อเก๋อฝูไห่ได้ยินเช่นนั้นก็ตำหนิว่า "หุบปากซะ! ถ้าหากคุณเฉินสั่งให้แกทำอะไร แกก็ต้องทำ แกไม่มีสิทธิ์ที่จะตั้งคำถามหรือเถียงกลับ"
"พ่อคะ ทำไมล่ะ? บอกหนูทีว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่" เก๋อเจียอี๋ถามด้วยความสับสน
"วันหน้าแกก็จะรู้เอง ตอนนี้สิ่งที่แกต้องทำก็คือฟังฉัน!" เก๋อฝูไห่ไม่กล้าเปิดเผยตัวตนของเฉินผิงกับเก๋ออยู่หาน
หลังจากเก๋อฝูไห่เดินกลับไปแล้ว เก๋อเจียอี๋ก็ปาหมอนลงกับพื้นด้วยความโกรธ เธอรู้สึกสับสนที่พ่อของเธอเปลี่ยนไปมากภายในไม่กี่วันนี้
...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...