เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนั้น พวกเขาก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นแล้วรีบพุ่งออกมาจากบ้านทันที
พอเฉินผิงเห็นว่าทุกคนอยู่ที่นี่ก็ขมวดคิ้ว "เกิดเรื่องขึ้นงั้นรึ?"
"เฉินผิง ดูนี่สิ"
กู่หลิงเอ๋อร์ก้าวเข้ามาหาแล้วยื่นบัตรเชิญจากสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ให้แก่เขา
จากนั้นสายตาของเธอก็ทอดมองมายังเก๋ออยู่หานที่ยืนอยู่ข้างๆ เฉินผิง แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไร
เฉินผิงรับบัตรเชิญมาแล้วพลันโกรธจัดขึ้นมาทันที
"หนิงจื้อผู้นี้ช่างสมควรตาย!"
เขาเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน จากนั้นบัตรเชิญในมือของเขาก็พลันกลายเป็นผุยผงทันที
"รอฉันอยู่ที่นี่แหละ ฉันจะมุ่งหน้าไปที่วมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้เดี๋ยวนี้เลย"
เมื่อเฉินผิงพูดจบ เขาก็หันหลังแล้วเดินออกไป
"เฉินผิง หนิงจื้อเป็นคนเจ้าเล่ห์เพทุบาย ถ้าหากคุณไปที่นั่นคนเดียวก็ออกจะอันตรายเกินไปนะครับ!" หลงอู่ร้องเรียก
"ลุงหลง อย่าห่วงไปเลยครับ ผมจะระวังตัว!"
หลังจากเขาพูดจบก็รีบไปที่สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้
บัตรเชิญบอกให้เฉินผิงไปตามลำพัง ดังนั้นเขาก็จะไม่พาใครไปเพื่อความปลอดภัยของซูอวี่ฉี
แต่ทันทีที่เฉินผิงเดินออกไป เก๋ออยู่หานก็รีบตามหลังเขาไปอย่างกระชั้นชิด
"เฉินผิง ผู้หญิงคนนี้—"
กู่หลิงเอ๋อร์คิดจะบอกเฉินผิงว่าเก๋ออยู่หานกำลังติดตามเขาไปด้วย
เฉินผิงหันกลับไปมองเก๋ออยู่หาน ขากนั้นเขาก็เอ่ยขึ้นมาว่า "อยู่ที่นี่แหละ"
ทั้งๆ ที่เก๋ออยู่หานดวงตาไร้แววและเลื่อนลอยไร้จุดหมาย แต่เธอกลับส่ายหน้าอย่างไร้อารมณ์ความรู้สึก
กู่หลิงเอ๋อร์มองเฉินผิงด้วยสายตาแปลกประหลาด
"ตอนกลับมาผมจะอธิบายให้คุณฟัง บางทีหนิงจื้ออาจจะไม่สนใจที่เธอตามผมมาก็ได้" เฉินผิงบอกกับกู่หลิงเอ๋อร์ก่อนจะพาเก๋ออยู่หานรุดหน้าไปที่สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...