เฉินผิงพร้อมเก๋ออยู่หานรีบรุดหน้าไปที่สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้
ตอนที่เขายังห่างจากสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้อยู่บ้าง เขาก็พลันตกตะลึง
เป็นเพราะเขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของซูอวี่ฉี จากนั้นก็สัมผัสได้ว่ากลิ่นอายของเธอรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
"เป็นเช่นนี้ไปได้ยังไงกัน? หรือว่าพวกมันจะปล่อยตัวอวี่ฉีออกมาแล้ว?"
แววตื่นตะลึงพาดผ่านใบหน้าของเฉินผิง จากนั้นเขาก็เร่งฝีเท้าของตนเอง
เมื่อเขามาถึงประตูทางเข้าของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ ก็มีสมาชิกคนหนึ่งมารายงานให้หนิงจื้อได้ทราบ
"ประธานหนิง เฉินผิงมาถึงแล้วครับ" สมาชิกคนนั้นกล่าวขึ้นมา
ขณะที่หนิงจื้อเอ่ยวาจาก็สัมผัสถึงความมั่นใจของเขาได้อย่างชัดเจน "ดี ในที่สุดมันก็มาเสียที ให้มันเข้ามาซะ"
"แกมั่นใจว่าจะจับเฉินผิงได้ใช่ไหม?" วิญญาณตนนั้นถามหนิงจื้อขึ้นมาอีกครั้ง
"วางใจเถอะ ผมมั่นใจเรื่องนี้ถึงเก้าสิบส่วนเลยเชียวล่ะ ขอเพียงเฉินผิงพร้อมสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อช่วยแฟนของมันแล้ว มันก็ไม่มีทางหนีรอดไปจากที่นี่ได้หรอก" หนิงจื้อเอ่ยพลางยิ้มเยาะ
เขาวางกับดักไว้ให้เฉินผิงเรียบร้อยแล้ว สิ่งที่เขาต้องทำตอนนี้ก็คือทำให้เฉินผิงโกรธมากเสียจนสูญเสียความมีเหตุผลไป
ประตูของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ค่อยๆ เปิดออกแล้วเฉินผิงก็เข้ามาพร้อมกับเก๋ออยู่หาน นักรบระดับเสื้อคลุมทองแดงรมดำพลันโอบล้อมพวกเขาทั้งสองคนเอาไว้ทันที
เมื่อหนิงจื้อรู้ว่าเฉินผิงพาคนอื่นมาด้วย เขาก็ขมวดคิ้ว "เฉินผิง แกผิดสัญญาของเรา แกไม่กลัวว่าพวกเราจะทำให้แฟนของแกต้องเดือดร้อนหรือไง?"
เฉินผิงเหลือบมองเก๋ออยู่หานแล้วตอบว่า "ตอนนี้เธอเป็นเพียงแค่ซากศพ ดังนั้นเธอก็เลยทำอะไรไม่ได้นอกจากตามฉันไปเรื่อยๆ ส่วนฉันเองก็ทิ้งเธอไม่ลง"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...