"สุดยอดไปเลย!" ฝูงชนโห่ร้องตามสัญชาตญาณ แสดงความยินดีกับเฉินผิง
ในขณะเดียวกัน คาซูโอะเริ่มแสดงท่าทางน่ากลัว แต่สายตาของเขาไม่ได้พุ่งไปที่เฉินผิง กลับมองไปที่เก๋อหยู่หาน
แทน
มนุษย์ธรรมดาไม่มีทางรู้จักอาคมเต่าวาโยได้!
จุนลุกขึ้นจากพื้นด้วยหน้าตาขึงขัง ดาบคาตานะสีเลือดปรากฏขึ้นในมือของเขาอีกครั้งพร้อมกับไอวิญญาณหมุนวนอยู่รอบดาบ เห็นได้ชัดว่ามีหลายคนที่จบชีวิตภายใต้อาวุธในมือของจุน
แสงสีแดงเข้มส่องประกายออกมา แล้วร่างกายของจุนก็เปลี่ยนเป็นสีแดงราวกับอาบไปด้วยเลือด
เสียงคร่ำครวญของไอวิญญาณออกมาจากดาบของจุน พร้อมกับไอสังหารหลังจากการต่อสู้
ดาบพิฆาตมังกรในมือของเฉินผิงเปล่งแสงและส่งเสียงกระหึ่มไม่หยุดหย่อนราวกับนักล่ากระหายเลือดกำลังตะครุบเหยื่อของมัน
วิญญาณเหล่านั้นเมื่อสัมผัสได้ถึงพลังดาบพิฆาตมังกร มันเริ่มขยับอย่างกระสับกระส่ายราวกับว่ามันพยายามที่จะหลีกหนี
จุนเริ่มหน้านิ่วคิ้วขมวด
ยังไม่ทันเริ่มสู้ อาวุธของฉันก็เริ่มสั่นคลอนเสียแล้ว
“จงจุดประกายเลือดของคุณให้ลุกโชนเพื่อปลุกวิญญาณแห่งนักรบซามูไรในตัวคุณ” คาสึโอะพึมพำด้วยอำนาจแห่งยุคดึกดำบรรพ์
เมื่อได้ยินคำพูดนั้น จุนกัดลิ้นของเขาโดยไม่ลังเลและพ่นเลือดใส่ดาบคาตานะ
คมดาบสีแดงเข้มสั่นระริกเมื่อได้ลิ้มรสคาวเลือด วิญญาณเหล่านั้นเริ่มคำรามราวกับสัตว์ป่าที่ไม่เชื่อง
“ดาบแห่งวิญญาณ โจมตี!” จุนตะโกนและฟาดดาบคาตานะอันทรงพลัง ปลดปล่อยพลังที่น่าสะพรึงกลัวราวกับถูกส่งลงมาจากสวรรค์ วิญญาณเหล่านั้นพุ่งเข้าหาคู่ต่อสู้ของเขา
เฉินผิงหัวเราะอย่างดูหมิ่น “แสงศักดิ์สิทธิ์!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...