หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1714

สรุปบท ตอนที่ 1714 เต่ายักษ์: หัตถ์เทวะราชันมังกร

ตอนที่ 1714 เต่ายักษ์ – ตอนที่ต้องอ่านของ หัตถ์เทวะราชันมังกร

ตอนนี้ของ หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 1714 เต่ายักษ์ จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

เต่ายักษ์โผล่หัวออกมาจากกระดอง ทุกลมหายใจของมันล้วนปล่อยพลังอันน่าสะพรึงกลัวกดดันเฉินผิงและคนอื่นๆ

“เฉินผิง! มันคือคาถาเต่าวาโย เป็นคาถาโบราณ เร็วเข้า รีบหยุดมัน! อย่าปล่อยให้มันร่ายคาถาจนจบ” เก๋อหยู่หาน

กรีดร้องบอกเขาหลังจากเห็นเต่ายักษ์ปรากฏขึ้นกลางอากาศ

เสียงร้องเตือนของเก๋อหยู่หานดึงดูดความสนใจของคาซูโอะในทันที เขามองไปที่เธอด้วยความประหลาดใจ

น้อยคนนักที่จะรู้จักอาคมโบราณของเต่าวาโย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเด็กสาวอายุแค่นี้!

คาซูโอไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วมีเทพธิดาศักดิ์สิทธิ์พันปี สถิตอยู่อยู่ในร่างของเก๋อหยู่หาน จึงไม่แปลกที่เธอจะรู้จักอาคมโบราณนี้

“เฮอะ! ไอ้เต่าระยำ!”

เฉินผิงคำรามพร้อมจู่โจมคู่ต่อสู้ของเขา และเหวี่ยงหมัดทองคำเข้าใส่เจ้าเต่ายักษ์อย่างดุดัน

จุนไม่มีอาการตื่นตระหนกแม้แต่น้อยกับการจู่โจมของเฉินผิงที่ใกล้เข้ามา แต่เขากลับโบกฝ่ามือท่ามกลางระหว่างลมปราณของเต่ายักษ์เพื่อสร้างเกราะป้องกัน

รอยยิ้มเย็นชาแผ่ไปทั่วริมฝีปากของจุน “หากคาถาเต่าวาโยถูกร่ายจนเสร็จสิ้น พวกแกจะไม่มีใครได้ออกจากสถานที่นี่แบบมีชีวิตแม้แต่คนเดียว”

เฉินผิงปรากฏตัวต่อหน้าคู่ต่อสู้ด้วยความเร็วแสง หมัดทองคำของเขาเปล่งแสงจ้าเป็นประกาย และมังกรที่มีสีเดียวกันก็โผล่ออกมาจากร่างของเขาพร้อมกับคำรามและทะลุผ่านเกราะป้องกันที่จุนสร้างขึ้นอย่างง่ายดายราวกับว่าเกราะเหล่านั้นทำมาจากหมอกควันทั่วไป

“เป็นไปได้อย่างไร” สีหน้าพอใจของจุนเปลี่ยนเป็นตกใจสุดขีด

แม้แต่คาสึโอะก็เริ่มหน้านิ่วคิ้วขมวด

“ผมจะแสดงให้คุณดูว่าบุตรแห่งมังกรจะสั่งสอนลูกเต่าอย่างคุณอย่างไร”

จบน้ำเสียงดูหมิ่นอย่างเย็นชา ไอพลังของเฉินผิงในตัวเขาก็ระเบิดออกไปยังคู่ต่อสู้ของเขา

จุนถูกแรงกระแทกจนต้องถอยร่น เขาลอยตัวอยู่เหนือหลังเต่า พร้อมพึมพำร่ายถาคา เขาวาดนิ้วขึ้นกลางอากาศเบาๆ จนกระทั่งเมื่อถึงช่วงที่เต่าหยุดเพื่อสูดลมปราณเข้าไป แสงสีขาวจางๆก็สว่างขึ้นมา

จุนจ้องไปที่คู่ต่อสู้ของเขา “ฉันจะบอกให้นะ ไม่มีใครรอดชีวิตจากคาถาเต่าวาโยได้เลยสักคน”

แสงหายไปทันทีที่จุนพูดจบ ขณะที่พลังงานจากดาบของเฉินผิงไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย

การปะทะกันก่อนหน้านี้ไม่ได้ทำให้พลังดาบในมือของเฉินผิงอ่อนลงแต่อย่างใด

ดวงตาของจุนเบิกโพลงอย่างตกตะลึง “เป็นไปได้อย่างไร” เขาอุทานขณะรีบล่าถอยไปอยู่ข้างเต่ายักษ์

เชร้งง!

จุนถอยช้าเกินไป ดาบพิฆาตมังกรเต็มไปด้วยไอสังหารฟาดลงมาที่คอเต่าอย่างรวดเร็ว

ฝูงชนอ้าปากค้างด้วยความตกใจเมื่อเห็นเต่ายักษ์สลายกลายเป็นหมอกควันพร้อมกับหัวที่หลุดลุ่ย

จุนล้มลงกับพื้นอย่างแรง พลังของเขาอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร