หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1713

กิริยานั้นดูรุนแรงราวกับว่าจะระเบิดหัวของจุนออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

ขณะที่เฉินผิงกำลังจะกระทืบมัน เขาก็รู้สึกได้ถึงพลังอันรุนแรงกระแทกเขาให้กระเด็นออกไปในพริบตา

อย่างไรก็ตาม เขาสามารถทรงตัวอยู่ได้หลังจากถูกกระแทกถอยหลังไปหลายสิบฟุต

เมื่อหันไปเผชิญหน้ากับคาซูโอะ เฉินผิงพบว่าคนคนนี้ดูเหมือนเปลี่ยนไปเป็นอีกคนจากไอเย็นยะเยือกที่พุ่งออกมา

เฉินผิงขมวดคิ้ว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจเพราะเขาไม่สามารถเข้าใจได้ว่าคาซูโอะสามารถปกปิดพลังของเขาได้อย่างไรถึงขนาดที่แม้แต่ตัวเฉินผิงเองก็ตรวจจับไม่ได้

“ขอบคุณครับ ท่านคาวากุจิ” จุนพูดกับคาซูโอะ

“ยังจะสู้ไหวไหม จุน?” คาซูโอะถาม

จุนพยักหน้า "ไหวครับ!"

“งั้นก็ไปต่อ” คาซูโอะสั่ง “เราคือนักรบแห่งต้าวกั๋ว และเราไม่เคยรู้จักคำว่าพ่ายแพ้”

"ครับท่าน!" จุนพยักหน้า ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยความกระหายเลือด

เฉินผิงมองอย่างสำรวจไปที่จุน แม้ว่าเขาจะสามารถกำจัดคนคนนี้ได้อย่างง่ายดาย แต่การปรากฏตัวอย่างกะทันหันของคาซูโอะทำให้เขาระแวดระวัง

คาซูโอะดูเหมือนจะเห็นความกังวลของเฉินผิง เพราะเขายิ้มและพูดว่า “ไม่ต้องห่วง ผมจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว ในเมื่อคุณสองคนต้องการจะประลองกัน ผมในฐานะหัวหน้าภารกิจจะปฏิบัติตามกฎอย่างเคร่งครัด”

เฉินผิงถอนหายใจด้วยความโล่งอกกับคำพูดของคาซูโอะ เนื่องจากไอพลังที่เปล่งออกมาก่อนหน้านี้นั้นมหาศาลมาก

เขากวักมือเรียกจุน “เริ่มได้แล้ว!”

"ไป" คาซูโอะตบไหล่จุน

เสียงกระทบไหล่นั้นทำให้ไอพลังของจุนเปลี่ยนเป็นคลื่นพลังที่ถึงจุดสูงสุดอย่างรวดเร็ว