หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1733

เฉินผิงครุ่นคิดชั่วครู่ก่อนจะรีบวิ่งออกไปข้างนอกพร้อมกับหูหม่าซือ ขณะที่สัตว์อสูรแมงมุมไล่ตามหลังพวกเขา มันก็กระแทกเข้ากับผนังหินเพราะถ้ำมีขนาดเล็กเกินไป จึงเป็นเหตุให้ภูเขาสั่นสะเทือนและเศษหินร่วงลงมาไปทั่ว

เมื่อเห็นสถานการณ์เป็นแบบนั้น เฉินผิงก็ร้องขออีกฝ่าย “ไปตามหาเก๋อหยู่หานและช่วยเธอ หูหม่าซือ” หากอสูรแมงมุมถล่มภูเขาทั้งลูก เก๋อหยู่หานจะถูกบดขยี้จนตาย!

หูหม่าซือพยักหน้าและหายเข้าไปในทางแยกหลังจากนั้น

ทางด้านเฉินผิง เขายังคงวิ่งออกไปด้านนอกโดยมีสัตว์อสูรแมงมุมตามมาด้านหลัง ซามูไรชาวต่าวกั๋วที่ขวางทางของสัตว์อสูรโดยไม่รู้ตัวถูกมันกินทันที

เขาพุ่งออกจากถ้ำเมื่อเห็นปากถ้ำ ในขณะที่สัตว์อสูรแมงมุมทุบที่ทางเข้า ส่งผลให้ปากถ้ำขยายออกจนกว้างกว่าเดิม

ทันทีที่สัตว์อสูรออกมาข้างนอก มันก็ยิงเส้นใยจำนวนมากมาทางเฉินผิงเพื่อให้มัดตัวเขาไว้ จากนั้นมันก็อ้าปากและพุ่งเข้าหาเขา

ร่างของเฉินผิงเปล่งประกายด้วยแสงสีทองขณะที่เขาฉีกเส้นใยขาดออกจากกัน เมื่อจ้องไปยังกระบี่พิฆาตมังกรที่ติดอยู่กับร่างของสัตว์อสูร เฉินผิงก็เรียกอาวุธของเขากลับมาไว้ในมือจากระยะไกล

ในจังหวะที่สัตว์อสูรแมงมุมกำลังจะขย้ำเขา เขาก็ขว้างกระบี่พิฆาตมังกรเข้าไปในปากของสัตว์อสูรและค้ำเอาไว้ไม่ให้มันหุบปาก

ความพยายามอย่างแรงกล้าของสัตว์อสูรที่จะสลัดกระบี่พิฆาตมังกรออกไปนั้น จบลงด้วยความล้มเหลวเพราะอาวุธติดกับเพดานปากของมันแน่นเกินไป

อีกทั้งกระบี่พิฆาตมังกรยังแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก ดังนั้นไม่ว่าสัตว์อสูรแมงมุมจะพยายามมากเพียงใด มันก็ไม่สามารถหักกระบี่ลงได้

เนื่องจากไม่สามารถใช้ปากกัดได้อีกต่อไป มันจึงเริ่มเหวี่ยงกรงเล็บอันแหลมคม ส่งผลให้ผืนป่าพังราบเป็นแถบ

การที่มันอาละวาดไม่เป็นปัญหาสำหรับเฉินผิง เพราะร่างกายที่ค่อนข้างเล็กและความรวดเร็วของเขาทำให้เขาสามารถหลบการโจมตีของแมงมุมได้อย่างต่อเนื่อง

ขณะที่สัตว์อสูรเหวี่ยงกรงเล็บทั้งสองของมันมาทางเขา เขาก็กระโจนขึ้นไปบนหัวของมัน

จากนั้นกำปั้นของเขาก็เริ่มเปล่งประกายด้วยแสงสีทอง เขาอัดพลังมังกรลงในหมัดของเขาอย่างต่อเนื่องและชกไปที่หัวของสัตว์อสูรแมงมุม

ปัง!

พลั่ก! พลั่ก! พลั่ก!

เฉินผิงเริ่มตื่นตระหนกเมื่อรู้สึกว่าพลังมังกรแผ่วลง ไม่นึกเลยว่าอสูรแมงมุมจะทนทานได้ขนาดนี้!