ในเวลาเดียวกัน ณ ในห้องทำงานของผู้จัดการร้านเสียนเฮอ เซียวเหล่ยหอบแขนที่ได้รับบาดเจ็บมานั่งตรงหน้าเลี่ยวเฟยสยง
“คุณชายเซียว คุณขอให้ใครบางคนติดต่อผมมา คุณมีธุระอะไรเหรอ ?”
เลี่ยวเฟยสยงรินชาให้เซียวเหล่ยด้วยตัวเองแล้วพูดว่า
ที่จริงแล้วตระกูลเซียวก็เป็นตระกูลที่ร่ำรวยในหงเฉิง แม้ว่าองค์กรมังกรแดงจะไม่เกรงกลัวตระกูลเซียวแต่ตระกูลที่ร่ำรวยเหล่านี้คือเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่ง เลี่ยวเฟยสยงรู้ว่าวันนี้เซียวเหล่ยมาเพื่อส่งเงิน!
“พี่สยง ผมได้ยินมาเสมอว่าพี่สยงนั้นทรงพลังมาก วันนี้เมื่อได้เห็นกับตาก็สมคำร้ำลือจริงๆ ด้วยกล้ามเนื้อของพี่สยง ผู้ชายที่แข็งแกร่งสามหรือห้าคนไม่อาจต้านได้!”
เซียวเหล่ยพูดยินยอเลี่ยวเฟยสยง!
“ฮ่าฮ่า คุณชายเซียวไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้ หากท่านมีเรื่องอะไรก็รีบบอกมา ถ้าผมทำได้ กระผมเยวคนนี้จะไม่มีวันปฏิเสธ…”
เลี่ยวเฟยสยงหัวเราะ!
“พี่สยง พูดตามตรงผมมีศัตรูและผมต้องการให้พี่สยงช่วยผมแก้แค้น หลังจากเสร็จภารกิจผมจะให้รางวัลแก่พี่สิบล้าน ตอนนี้ผมมีห้าล้านมามัดจำ..."
เซียวเหล่ยพูดแล้วก็เลื่อนบัตรเครดิตไปตรงหน้าเลี่ยวเฟยสยง!
“ฮ่าฮ่าฮ่า เป็นคุณชายที่ร่ำรวยจริงๆ คุ้มค่ากับความฟุ่มเฟือย…” เลี่ยวเฟยสยงประหลาดใจเล็กน้อย เซียวเหล่ยเล่นซัดเข้ามาตั้งสิบล้าน!
แต่หลังจากหัวเราะสองที้ลี่ยวเฟยสยงก็หยุดยิ้มทันที มองไปที่เซียวเหล่ยด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึมและถามว่า "ผมรู้ว่าตระกูลเซียวกับหลินเทียนหู่มีบุญคุณต่อกัน แต่ในเมื่อคุณต้องการแก้แค้นศัตรูของคุณ ทำไมไม่มองหาหลินเทียนหู่ และนอกจากนี้ตระกูลเซียวของคุณจ้างบอดี้การ์ดจำนวนมากนี่ แล้วยังต้องการความช่วยเหลือจากองค์กรมังกรแดงของผมอีกเหรอ”
“องค์กรมังกรแดงและสำนักจวี้อี้ของเรามีความขัดแย้งกันมาตลอด คุณชายเซียวละทิ้งสำนักจวี้อี้ แล้วมาที่องค์กรมังกรของผม นี่จะไม่ใช่การมองข้ามของดีใกล้ตัวเหรอ?”
เลี่ยวเฟยสยงรู้ถึงความคับข้องใจระหว่างตะกูลเซียวกับหลินเทียนหู่ อันที่จริงแล้วเรื่องนี่ไม่ใช่เรื่องลับ!
“หึ อย่าพูดถึงคนที่เนรคุณอย่างหลินเทียนหู่นั้นเลย ถ้าไม่ใช่เพราะตระกูลเซียวของผม หลินเทียนหู่คงหิวแห้งกลายเป็นกระดูกแล้วและตอนนี้หลินเทียนหู่กลายเป็นสุนัขรับใช้ของตระกูลซู ตระกูลเซียวของผมได้ตัดขาดกับเขาไปนานแล้ว!"
เมื่อเซียวเหล่ยได้ชื่อหลินเทียนหู่ เขาก่นด่าอย่างโมโหจัดแล้วรีบพูดอีกว่า “ผมเพียงแค่ไม่สามารถระดมบอดี้การ์ดของตระกูลเซียวของผมได้ พวกเขาเชื่อฟังแต่คำสั่งของพ่อของผม พ่อของผมยังคงคิดว่าผมกำลังพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่เลย!"
“ฮาฮาฮา ผมเข้าใจแล้ว!” เลี่ยวเฟยสยงพยักหน้า
“ช่วงนี้หลินเทียนหู่ได้ติดตามตระกูลซูอย่างใกล้ชิด! ศัตรูของคุณชายเยี่ย คงไม่ใช่ลูกข้าราชการใช่ไหมผมจะบอกให้ว่าองค์กรมังกรแดงของเราไม่เคยคบค้าสมาคมกับครอบครัวที่เป็นข้าราชการ ...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...