หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1811

ไม่นานชายร่างสูงใหญ่กำยำก็ปรากฏตัวต่อหน้าอเล็กซ์

ชายคนนี้มีชื่อว่าโอมาร์ เขาถูกปกคลุมด้วยผมยาวทั้งตัวราวกับคนป่า

สีหน้าของแอนดรูว์เปลี่ยนเป็นแข็งทื่อทันทีเมื่อเห็นโอมาร์

เห็นได้ชัดว่าเขารู้จักโอมาร์

แอนดรูว์รู้ดีว่าโอมาร์เป็นนักรบผู้กล้าหาญในหมู่มนุษย์หมี ดังนั้นเขาจึงรู้สึกแปลกใจที่อเล็กซ์สามารถทำให้อีกฝ่ายยอมเชื่อฟังได้

"คุณอเล็กซ์ มีอะไรให้ผมรับใช้?” โอมาร์ถามพร้อมคุกเข่าข้างหนึ่งบนพื้น

“มีใครบางคนกำลังบุกเข้ามา จงนำคนไปขัดขวางพวกมันที่ทางเข้าไว้ อย่าปล่อยให้ใครก็ตามฝ่าแนวค่ายกลพิทักษ์ภูผาเข้ามาเด็ดขาด” อเล็กซ์สั่ง

“รับทราบครับ” โอมาร์ตอบ

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงรวบรวมคนและออกไปทำตามคำสั่ง อเล็กซ์มองไปที่แอนดรูว์และพูดขึ้น “แอนดรูว์ คุณก็จงตามเขาไปด้วย อย่าลืมเสียล่ะว่าความปลอดภัยของภรรยาและลูกๆ ของคุณขึ้นอยู่กับความจงรักภักดีที่คุณมีต่อผม”

แอนดรูว์ทำได้เพียงเดินตามหลังโอมาร์ไปอย่างช่วยไม่ได้

ขณะนั้น โจเอลได้นำเฉินผิงและคนอื่นๆ มาถึงทางเข้าซากปรักหักพังโบราณแล้ว พวกเขาได้พบกับถ้ำลึกและมืดมิดทอดยาวลงไปด้านล่าง

หากไม่ใช่เพราะหิมะถล่ม การหาทางเข้าก็คงยากราวกับการงมเข็มในมหาสมุทร

“เมื่อเราพบทางเข้าแล้ว ในที่สุดเราก็สามารถเข้าไปข้างในได้” ฟ่านเจียงกล่าว

เขาเป็นคนแรกที่เข้าใกล้ทางเข้า

อย่างไรก็ตาม แสงสว่างวาบปรากฏขึ้นทันทีที่เขาเดินเข้าไปใกล้ และพลังมหาศาลนั่นสะท้อนพลังของพวกเขากลับทำให้เขาล่าถอย

ทันใดนั้น พวกเขาเห็นบางสิ่งที่คล้ายกับครอบแก้ว มันส่องแสงระยิบระยับอยู่ตลอดเวลา ในขณะที่อักษรยันต์เรียงเป็นแถวต่อกันส่องแสงอยู่ตลอดเวลา

“บัดซบ! ทำไมถึงมีวงแหวนอาคมที่นี่?” ฟ่านเจียงสบถ

เขาไม่คิดว่าทางเข้าจะถูกป้องกันโดยวงแหวนอาคม

ยิ่งไปกว่านั้น วงแหวนอาคมนี้มีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก มากเสียจนสามารถส่งฟ่านเจียงให้ลอยกระเด็นออกไปได้