หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1831

แอนนามองเฉินผิงอย่างอ้อนวอน จากนั้นเขาก็ส่งสายตาให้ความเชื่อมั่นกลับมาที่เธอ

ทันทีที่เฉินผิงเดินเข้ามา เขาตระหนักได้ทันทีว่าพ่อมดผู้นั้นทรงพลังเพียงใด

นอกจากนี้ สิ่งที่พ่อมดพ่นใส่รอสคือยาชนิดหนึ่งที่มีไว้สำหรับการควบคุมจิต

กล่าวอีกนัยหนึ่ง พ่อมดกำลังพยายามใช้การควบคุมจิตเพื่อให้รอสเชื่อฟังเขา

เฉินผิงเคยเห็นคาถาระดับต่ำเช่นนี้มาก่อน

ในตอนนั้น หลิงเจิ้นชวนนายกเทศมนตรีของหงเฉิง ได้ถูกพ่อมดสองคนควบคุมและเกือบทำผิดพลาดครั้งใหญ่

ในที่สุดเฉินผิงก็เป็นคนช่วยชีวิตเขาเอาไว้

ดังนั้น การจัดการควบคุมจิตง่ายๆ เช่นนี้จึงไม่ใช่ปัญหาอะไรสำหรับเฉินผิง ตอนนี้ สิ่งที่เฉินผิงทำคือดูพ่อมดทำพิธีกรรมต่อไป

พ่อมดท่องคาถาก่อนจะเคาะเบาๆ รอสซึ่งปิดตาอยู่ก่อนหน้าก็ลืมตาขึ้นมาทันที

แอนนาดีใจที่เห็นรอสตื่นขึ้น เธอก็พุ่งเข้าไปหาเขา

"ท่านพ่อ! ท่านพ่อ!" แอนนาตะโกนร้องเรียกเขา แต่รอสยังคงนิ่งเฉยราวกับว่าไม่ได้ยินเสียงของเธอ

ขณะนั้นแอนนาตื่นตระหนก จากนั้นเธอก็หันไปหาแฮโรลด์และถามว่า “แฮโรลด์ อะไร... เกิดอะไรขึ้น? ทำไมท่านพ่อจำฉันไม่ได้?”

แฮโรลด์ไม่ได้พูดอะไรแต่เป็นพ่อมดที่พูดขึ้นว่า “เจ้าหญิงแอนนา เป็นเวลานานแล้วที่วิญญาณของดยุครอสออกจากร่างของเขา ตอนนี้มันกลับมาแล้ว เขาต้องการเวลาพักฟื้นก่อน”

แอนนาเชื่อในคำพูดของเขา เพราะดูเหมือนว่าพ่อมดผู้นี้จะรักษาพ่อของเธอได้

“ดยุครอส ท่านนอนมานานแล้ว ดังนั้นท่านควรเดินไปรอบๆ สักหน่อย” พ่อมดพูดกับรอส

รอสยืนขึ้นและเริ่มเดินไปรอบๆ และนั่นทำให้แอนนารู้สึกตื่นเต้น

“เห็นหรือยังล่ะ? ฉันเป็นคนพาคนที่ใช่กลับมารักษาพ่อ ต่อจากนี้ไปจงอยู่แต่ในบ้านอย่าออกไปไหนเด็ดขาด แล้วชาวต้าซย่าคนนี้คือใคร? เธอพาคนแปลกหน้ามาบ้านเราทำไม?”

“เฉินผิง อะไร… เกิดอะไรขึ้น? คุณกำลังบอกว่าตอนนี้พวกเขากำลังควบคุมพ่อของฉันอยู่อย่างงั้นเหรอ?” แอนนาถามอย่างประหม่า

เฉินผิงพยักหน้า “ใช่ ตอนนี้พวกเขากำลังควบคุมจิตใจพ่อของคุณด้วยการควบคุมจิต กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ ตอนนี้พ่อของคุณเป็นเพียงหุ่นยนต์ที่รับคำสั่งจากพวกเขาเท่านั้น นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงจำคุณไม่ได้”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น แอนนาก็หันหน้าไปทางแฮโรลด์ด้วยความโกรธ

แฮโรลด์ทำหน้าบึ้ง “สารเลว แกกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร แกอยากให้ฉันตัดลิ้นของแกออกมาอย่างงั้นหรือไง?”

“ผมพูดไร้สาระจริงๆ งั้นเหรอ?”

เฉินผิงเม้มริมฝีปากก่อนจะโบกมือไปมาบนใบหน้าของรอสอย่างช้าๆ

ควันสีดำพ่นออกมาจากรอส และเฉินผิงก็ดูดมันเข้าไปในท้องของเขา

เมื่อควันดำหมดไปจากรอส หมอกในดวงตาของรอสก็ค่อยๆ จางหายไป