หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1833

เมื่อได้ยินเช่นนั้น แอนนาพยักหน้าและรีบดึงรอสไปซ่อนข้างหลังเฉินผิง

แสงสว่างปรากฏขึ้นล้อมรอบร่างของเฉินผิงและผลักควันสีดำออกไปจากตัวเขา

“ไอ้สิ่งนั่นจะฆ่าพวกเขาทั้งหมดได้งั้นรึ?” เสียงของแฮโรลด์ดังขึ้นขณะที่เขาถามพ่อมด

“ไม่ต้องกังวลครับ เจ้าชายแฮโรลด์ นี่คือหมอกพิษ ผู้ที่หายใจเอามันเข้าไปจะต้องตายอย่างแน่นอน” พ่อมดตอบอย่างมั่นใจ

หลายสิบนาทีต่อมา ควันดำก็สลายไป ทุกคนเริ่มมองเห็นห้องได้อย่างชัดเจน

ในไม่ช้า แฮโรลด์และพ่อมดก็เห็นว่าเฉินผิงและอีกสองคนไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ ที่อีกฝั่งหนึ่งของห้อง

นั่นทำให้ทั้งแฮโรลด์และพ่อมดต่างตกตะลึง

“กะ-เกิดอะไรขึ้น? ไหนแกบอกว่าพวกเขาต้องตายไม่ใช่หรือไง?” แฮโรลด์ถามด้วยความงุนงงกับสถานการณ์

อย่างไรก็ตาม พ่อมดก็สับสนไม่แพ้กัน "มันเป็นไปไม่ได้ พวกมันจะต้องตายแน่หลังจากหายใจเอาหมอกพิษของฉันเข้าไปแล้วพวกมันยังยืนอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน?”

“คาถาของแกช่างไร้ประโยชน์! คนงี่เง่าอย่างเขาเท่านั้นที่จะเชื่อพ่อมดที่มีน่ารังเกียจอย่างแก” เฉินผิงพูดอย่างเหยียดหยาม

“กล้าดียังไงมาพูดกับฉันแบบนี้? ฉันจะทำให้แกได้รู้ว่าฉันมีพลังมากขนาดไหน!”

เมื่อพูดจบ เสื้อผ้าของพ่อมดจึงเริ่มพลิ้วไหวแม้ว่าในห้องจะไม่มีลมพัดก็ตามที

วินาทีต่อมา ลมกรรโชกก็ปรากฏขึ้น และกลุ่มควันสีดำจำนวนมากเริ่มก่อตัวเป็นผีร้ายพุ่งเข้าหาเฉินผิงและอีกสองคน

ทั้งแอนนาและรอสต่างตกใจและจนปัญญา

แต่เฉินผิงกลับยิ้มอย่างเย้ยหยัน ในวินาทีต่อมา เขาอ้าปากออกเพื่อดูดกลุ่มควันสีดำเข้าสู่ร่างกายของเขา

แม้ว่าพ่อมดจะไม่ทรงพลังและไม่มีพลังงานลบมากนัก แต่ก็ยังมีพลังบางอย่างอยู่ ดังนั้นเฉินผิงจะไม่ปล่อยให้พลังของเขาสูญเปล่า

พ่อมดรู้สึกกระอักกระอ่วนกับวิธีที่เฉินผิงใช้ในดูดซับกลุ่มควันสีดำ เพียงไม่นาน ใบหน้าของเขาก็ซีดลงเมื่อเหงื่อเย็นประปรายไหลออกมาบนหน้าผากของเขา

ในที่สุดเขาก็ตระหนักว่าเขาได้พบกับคนที่มีพลังแข็งแกร่งมากกว่าเขา